BREVIARIUM ROMANUM

6 november 2025
Pro O.P.: Bb. Alphonsi de Navarete, presbyteri, et sociorum martyrum in Iaponia, memoria

Omuræ et Nagasakii in Iaponia, annis 1614-1632, ingens passum est agmen martyrum, inter quos Alphonsus Navarrete (1617), hispanus, vicarius provincialis Fratrum Prædicatorum, qui, summo militum duce Tokugawa Yeyasu iubente, capite plexus est.

Post quem illustre obierunt martyrium, vel usque ad ignem, undecim presbyteri ex Europa, necnon septem religiosi et duodeviginti viri ac mulieres ex Iaponia, omnes una aliave professione ad Ordinem Prædicatorum cooptati (novitii scilicet, cooperatores, sodales laici). Quorum in fide et passione socii fuerunt sexaginta tres sodales Societatis sacratissimi Rosarii aliique duodeviginti christifideles, e quibus quattuor mortem subierunt habitu Ordinis induti. Eorum corpora plerumque cremata et dispersa fuerunt.

Hos omnes Pius IX anno 1867 sollemniter inter Beatos rettulit una cum aliis qui eodem tempore ibidem passi sunt.

AD LAUDES MATUTINAS ET AD OFFICIUM LECTIONIS

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Ætérna Christi múnera
et mártyrum victórias,
laudes feréntes débitas,
lætis canámus méntibus.

Ecclesiárum príncipes,
belli triumpháles duces,
cæléstis aulæ mílites
et vera mundi lúmina.

Terróre victo sǽculi
pœnísque spretis córporis,
mortis sacræ compéndio
lucem beátam póssident.

Tortóris insáni manu
sanguis sacrátus fúnditur,
sed pérmanent immóbiles
vitæ perénnis grátia.

Devóta sanctórum fides,
invícta spes credéntium,
perfécta Christi cáritas
mundi triúmphat príncipem.

In his patérna glória,
in his volúntas Spíritus,
exsúltat in his Fílius,
cælum replétur gáudio.

Te nunc, Redémptor, quǽsumus,
ut mártyrum consórtio
iungas precántes sérvulos
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Intuére, Dómine, et réspice oppróbrium nostrum.

Psalmus 88 (89), 39-53
Lamentatio de ruina domus David

Erexit cornu salutis nobis in domo David. (Lc 1, 69)

IV

³⁹ Tu vero reppulísti et reiecísti, *
       irátus es contra christum tuum;
⁴⁰ evertísti testaméntum servi tui, *
       profanásti in terram diadéma eius.
⁴¹ Destruxísti omnes muros eius, *
       posuísti munitiónes eius in ruínas.
⁴² Diripuérunt eum omnes transeúntes viam, *
       factus est oppróbrium vicínis suis. –

⁴³ Exaltásti déxteram depriméntium eum, *
       lætificásti omnes inimícos eius.
⁴⁴ Avertísti áciem gládii eius *
       et non es auxiliátus ei in bello.
⁴⁵ Finem posuísti splendóri eius *
       et sedem eius in terram collisísti.
⁴⁶ Minorásti dies iuventútis eius, *
       perfudísti eum confusióne.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Intuére, Dómine, et réspice oppróbrium nostrum.

Ant. 2 Ego sum radix et genus David, stella spléndida et matutína.

V

⁴⁷ Usquequo, Dómine, abscondéris in finem, *
       exardéscet sicut ignis ira tua?
⁴⁸ Memoráre, quam brevis mea substántia. *
       Ad quam vanitátem creásti omnes fílios hóminum?
⁴⁹ Quis est homo, qui vivet et non vidébit mortem, *
       éruet ánimam suam de manu ínferi? –

⁵⁰ Ubi sunt misericórdiæ tuæ antíquæ, Dómine, *
       sicut iurásti David in veritáte tua?
⁵¹ Memor esto, Dómine, oppróbrii servórum tuórum, *
       quod contínui in sinu meo, multárum géntium,
⁵² quo exprobravérunt inimíci tui, Dómine, *
       quo exprobravérunt vestígia christi tui. –

⁵³ Benedíctus Dóminus in ætérnum. *
       Fiat, fiat.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Ego sum radix et genus David, stella spléndida et matutína.

Ant. 3 Anni nostri sicut herba tránseunt: a sǽculo tu es, Deus.

Psalmus 89 (90)
Sit splendor Domini super nos

Unus dies apud Dominum sicut mille anni, et mille anni sicut dies unus. (2 Petr 3, 8)

¹ Dómine, refúgium factus es nobis *
      a generatióne in generatiónem.
² Priúsquam montes nasceréntur †
      aut gignerétur terra et orbis, *
      a sǽculo et usque in sǽculum tu es Deus. –

³ Redúcis hóminem in púlverem: *
      et dixísti: „Revertímini, fílii hóminum.“
⁴ Quóniam mille anni ante óculos tuos tamquam dies hestérna, quæ prætériit, *
      et custódia in nocte. –

⁵ Auferes eos, sómnium erunt: *
      mane sicut herba succréscens,
⁶ mane floret et crescit, *
      véspere décidit et aréscit. –

⁷ Quia defécimus in ira tua *
      et in furóre tuo turbáti sumus.
⁸ Posuísti iniquitátes nostras in conspéctu tuo, *
      occúlta nostra in illuminatióne vultus tui. –

⁹ Quóniam omnes dies nostri evanuérunt in ira tua, *
       consúmpsimus ut suspírium annos nostros.
¹⁰ Dies annórum nostrórum sunt septuagínta anni *
       aut in valéntibus octogínta anni,
    et maior pars eórum labor et dolor, *
       quóniam cito tránseunt, et avolámus.
¹¹ Quis novit potestátem iræ tuæ *
       et secúndum timórem tuum indignatiónem tuam?
¹² Dinumeráre dies nostros sic doce nos, *
       ut inducámus cor ad sapiéntiam. –

¹³ Convértere, Dómine, úsquequo? *
       Et deprecábilis esto super servos tuos.
¹⁴ Reple nos mane misericórdia tua, *
       et exsultábimus et delectábimur ómnibus diébus nostris.
¹⁵ Lætífica nos pro diébus, quibus nos humiliásti, *
       pro annis, quibus vídimus mala. –

¹⁶ Appáreat servis tuis opus tuum *
       et decor tuus fíliis eórum.
¹⁷ Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos, †
       et ópera mánuum nostrárum confírma super nos *
       et opus mánuum nostrárum confírma.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Anni nostri sicut herba tránseunt: a sǽculo tu es, Deus.

V. Dómine, apud te est fons vitæ.
R. Et in lúmine tuo vidébimus lumen.

LECTIO PRIOR

De libro primo Machabæórum

     In diébus illis: Dixit Iudas et fratres eius: «Ecce contríti sunt inimíci nostri; ascendámus mundáre sancta et renováre». Et congregátus est omnis exércitus, et ascendérunt in montem Sion. Et vidérunt sanctificatiónem desértam et altáre profanátum et portas exústas et in átriis virgúlta nata, sicut in saltu vel in uno ex móntibus, et pastophória díruta. Et scidérunt vestiménta sua et planxérunt planctu magno et imposuérunt cínerem et cecidérunt in fáciem super terram et exclamavérunt tubis signórum et clamavérunt in cælum. Tunc ordinávit Iudas viros, ut pugnárent advérsus eos, qui erant in arce, donec mundáret sancta.
     Et elégit sacerdótes sine mácula voluntátem habéntes in lege; et mundavérunt sancta et tulérunt lápides contaminatiónis in locum immúndum. Et cogitavérunt de altári holocaustórum, quod profanátum erat, quid de eo fácerent. Et íncidit illis consílium bonum, ut destrúerent illud, ne umquam illis esset in oppróbrium, quia contaminavérunt illud gentes; et demolíti sunt altáre et reposuérunt lápides in monte domus in loco apto, quoadúsque veníret prophéta, ut respondéret de eis. Et accepérunt lápides íntegros secúndum legem et ædificavérunt altáre novum secúndum illud, quod fuit prius. Et ædificavérunt sancta et, quæ intra domum erant, et átria sanctificavérunt. Et fecérunt vasa sancta nova et intulérunt candelábrum et altáre incensórum et mensam in templum. Et incendérunt super altáre et accendérunt lucérnas, quæ super candelábrum erant et lucébant in templo, et posuérunt super mensam panes et appendérunt vela et consummavérunt ómnia ópera, quæ fécerant. Et ante lucem surrexérunt quinta et vicésima die mensis noni — hic est mensis Cásleu — centésimi quadragésimi octávi anni et obtulérunt sacrifícium secúndum legem super altáre holocaustórum novum, quod fecérunt: secúndum tempus et secúndum diem, in qua contaminavérunt illud gentes, in ipsa renovátum est in cánticis et cítharis et cínyris et cýmbalis. Et cécidit omnis pópulus in fáciem, et adoravérunt et benedixérunt in cælum eum, qui prosperávit eis; et fecérunt dedicatiónem altáris diébus octo et obtulérunt holocáusta cum lætítia et sacrificavérunt sacrifícium salutáris et laudis et ornavérunt fáciem templi corónis áureis et scútulis et dedicavérunt portas et pastophória et imposuérunt eis iánuas. Et facta est lætítia in pópulo magna valde; et avérsum est oppróbrium géntium.
     Et státuit Iudas et fratres eius et univérsa ecclésia Israel, ut agántur dies dedicatiónis altáris in tempóribus suis ab anno in annum per dies octo, a quinta et vicésima die mensis Cásleu, cum lætítia et gáudio.

RESPONSORIUM

R. Ornavérunt fáciem templi corónis áureis, et fecérunt dedicatiónem altáris; * Et facta est lætítia in pópulo magna valde.
V. In hymnis et confessiónibus benedicébant Dóminum. * Et facta est lætítia in pópulo magna valde.

LECTIO ALTERA

[**]

Ex Bulla «Mártyrum rigáta sánguine» beáti Pii papæ IX, die 7 maii 1857 édita

     Mártyrum rigáta sánguine vel ab ipsis suis primórdiis Ecclésia exhibére postea numquam déstitit miránda exámpla fortitúdinis; quippe dum ad labefacténdam Christi milítum firmitátem nova excogitárent tyránni suppliciórum génera, auxérunt ad sempitérnum Ecclésiæ decus fortissimórum heróum corónas et palmas. Id porro non sine providentíssimo Dei consílio factum est; nimírum ut maniféste constáret duríssimo certámini e cælis adfuísse auctórem fídei nostræ Christum Iesum, qui ut scripsit S. Cypriánus, "præliatóres et assertóres sui nóminis in ácie confirmávit, eréxit qui pugnávit et vicit in servis suis”.
     Iamvéro ab anno millésimo sexcentésimo décimo séptimo usque ad annum millésimum sexcentésimum trigésimum secúndum ferax mártyrum Iapónia fuit, excitáto diríssimæ insectatiónis túrbine advérsus Christi religiónem, quæ felíciter illuc fúerat per Evangélii præcónes invécta. Etenim posteáquam Taicosama Iapóniæ Imperátor inaudíto quodam furóre exársit ad extinguéndum ibi pénitus christiánum nomen, atque anno millésimo quingentésimo nonagésimo séptimo vigínti sex strénuos veræ fídei defensóres crucis supplício interemísset, eius in império successóres tantam immanitátem furorémque nedum æmuláti sunt, sed longe étiam superárunt. Edita quippe lex fuit, ne quis Christiános ac præsértim sacerdótes iuváret, excíperet; secus exílio, proscriptióne bonórum atque ipsa poena cápitis mulctarétur; cruces, aræ, templa, et qulibet religiónis sanctíssimæ monuménta præcónis voce disiécta passim ac deléta; ad tentándam vero Christianórum in fide constántiam exquisitíssima quæque torménta adhíbita, quæ meminísse ánimus nedum enarráre reformídat. Aliis enim in crucem actis transverberátum ferro latus fuit, alii invérso cápite cruci adfíxi, plures fœdíssime dilaniáti ac membrátim cæsi, pleríque lento igne combústi, non pauci sulphúreis vel gélidis demérsi aquis mortem obiérunt pœnárum diuturnitáte acerbíssimam, álii dénique fame, siti, verbéribus et squalóre cárceris afflícti, enécti mortálem hanc vitam cum immortáli ac beáta commutárunt.
     Tantam vero suppliciórum atrocitátem ánimo sic erécto atque álacri perpéssi sunt, ut priscórum Ecclésiæ mártyrum robur ac firmitátem plane retúlerint. "Stetérunt scílicet - ut sancti Cypriáni verbis utámur - torquéntibus fortióres, et sævíssima diu plaga repetíta inexpugnábilem fidem expugnáre non potúit”. Neque sacerdótes dumtáxat et evangélicæ doctrínæ præcónes animósi ac firmi in agóne mansérunt, sed utriúsque sexus et cuiúsque conditiónis vel ætátis hómines, scílicet dynástæ spectatíssimi et régio prognáti sánguine viri, matrónæ nóbiles, téneræ vírgines, confécti ætáte senes, adolescéntes et púeri ac púellæ quattuor étiam annórum, sic ut tam inaudíta virtus animíque constántia reférri prorsus accépta débeat grátiæ cæléstis auxílio.
     Mille et ámplius recenséntur, qui in diutúrno illo plúrium annórum certámine christiánam fidem fuso sánguine confirmárunt, sed tamen de homínibus inquíri mínime pótuit auctoritáte apostólica. Etenim sæviénte in Christifidéles tanto furóris æstu, martýrii solum in Hispánia, Manílæ in ínsulis Philippínis, et Macai in Sínis inquisitiónis tábulæ conféctæ sunt. Nihilóminus pleríque idónei testes de more rogáti ea protulérunt, ex quibus martýrii véritas biscéntum et quinque heróum líquido constet.
     In hoc glorióso mártyrum ágmine plures partim sacerdótes, partim laici spectant ad religiósum Ordinem Fratrum prædicatórum S. Domínici, intérque eos éminent Alphónsus Navarrete, Aloisíus Flores, Angelus Orsúcci, Francíscus de Morales, Alphónsus de Mena, Domínicus Castellet; non paucos suos esse gloriátur religiósus Ordo Fratrum Minórum S. Francísci; plerósque ad se pertinére gaudet religiósus Ordo Eremitárum S. Augustíni, tandem suórum étiam mártyrum palmis decoráta est Societas Iesu. Sequúntur sæculáres hómines in martýrio sócii, uxóres et fílii.
     Mártyrum nómina adiéctus hisce Lítteris catálogus exhibébit.
     Post pretiósam in conspéctu Dómini iustórum mortem "quæ - ut idem sanctus Cypriánus scripsit - emit immortalitátem prétio sánguinis et accépit corónam de consummatióne virtútis”, statim cœpta sunt exarári acta ad causæ cognitiónem necessária.

RESPONSORIUM

R. Sancti mei, qui in isto sǽculo certámen habuístis, * mercédem labórum ego reddam vobis.
V. Veníte, benedícti Patris mei, percípite regnum. * Mercédem labórum ego reddam vobis.

Vel alia:

Ex lítteris fr. Alphónsi Navarrétis, Vicárii, Frátribus prædicatóribus in Iapónia constitútis; et fr. Melchióris Manzano, Provinciális Philippinárum, occasióne martýrii fr. Thomæ Zumarraga

     Gesù sia nelle vostre anime, padri miei, e dia loro il suo santo Spirito. Già vedete come questa comunità di cristiani a poco a poco si va estinguendo; e necessario dar buon esempio a questi fedeli; percio vi prego, per l'amore dei nostro buon Gesù, che procuriate di essere veri figli dei nostro Padre S. Domenico, e coltivate molto la pace e la fratellanza con le altre religioni. Io vado a Omura a confessare e consolare quei cristiani, perché adesso è giunto il tempo opportuno, poiché coi sangue fresco dei martiri saranno più nimati. Voglia il cielo che il mio viaggio sia di qualche utilità.
     E poiché potrebbe accadere che mi mettano in carcere, lascio al mio posto il Padre Francesco Morales, e se per caso mi togliessero la vita, potrete nominare un Vicario Provinciale che vi governi, come e disposto dalle Costituzioni. Per amore di Dio, perdonate i cattivi esempi che posso avervi dato sia quando ero suddito, sia quando ero superiore. II Signore Dio resti con voi: io vi porto nel mio cuore e voi ricordatevi di me nelle nostre orazioni e nei sacrifici. Vi prego ardentemente di sostenere ed aiutare la moglie di Paolo ed il suo bambino, perché lui viene con me per aiutare i cristiani, e potrebbe accadere che lo portino al martirio. Vi raccomando molto l'opera dei bambini. Nel giorno della traslazione dei nostro santo padre Domenico, il 24 maggio 1617. Fr. Alfonso Navarrete, Vicario.
     Fra Tommaso Zumarraga, per pariare dei quale, come richiedono le sue virtù, occorrerebbe una lunga trattazione ed una non breve relazione, ... fu inviato dalla santa obbedienza nel Regno dei Giappone, dove produsse un grande frutto, perché fu molto elegante e raffinato nell'uso della lingua di quel pæse. Zelantissimo nell'incrementare quella comunità di cristiani, fu come un altro profeta Mose, amato da Dio e dagli uomini: trattava la sua persona con molto rigore, non aveva letto né altro vestito che quello che portava ordinariamente, perche voleva vivere da vero povero. Dormiva sempre vestito, il che non costituisce una penitenza da poco. Era cosi scarsa la considerazione che aveva di se stesso e cosi poca la stima della sua persona, che mai si ottenne accettasse qualche dignità. Dimorò nel Regno del Giappone per più di vent'anni lavorando per la sua conversione e la propagazione del santo Vangelo: a quest'attività era intento quando fu catturato dai ministri della giustizia. Rimase in prigione per cinque anni esercitando ogni sorta di virtù, digiuni, discipline, orazioni, guadagnandosi con ciò la corona di martire.

RESPONSORIUM

R. Non est nobis colluctátio advérsus carnem et sánguinem, sed advérsus príncipes et potestátes, contra spiritália nequítiæ in cæléstibus; * state ergo succíncti lumbos vestros in veritáte.
V. Accípite armatúram Dei, ut possítis resístere in die malo, et in ómnibus perfécti stare. * State ergo succíncti lumbos vestros in veritáte.

PSALMODIA

Ant. 1 Gloriósa dicta sunt de te, cívitas Dei.

Psalmus 86 (87)
Ierusalem omnium gentium mater

Illa quæ sursum est Ierusalem, libera est, quæ est mater nostra. (Gal 4, 26)

¹ Fundaménta eius in móntibus sanctis; †
²     díligit Dóminus portas Sion *
      super ómnia tabernácula Iacob.
³ Gloriósa dicta sunt de te, *
      cívitas Dei! –

⁴ Memor ero Rahab et Babylónis inter sciéntes me; †
      ecce Philistǽa et Tyrus cum Æthiópia: *
      hi nati sunt illic.
⁵ Et de Sion dicétur: „Hic et ille natus est in ea; *
      et ipse firmávit eam Altíssimus.“ –

⁶ Dóminus réferet in librum populórum: *
      „Hi nati sunt illic.“
⁷ Et cantant sicut choros ducéntes: *
      „Omnes fontes mei in te.“

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Gloriósa dicta sunt de te, cívitas Dei.

Ant. 2 Dóminus in fortitúdine véniet, et merces eius cum eo.

Canticum
Pastor bonus: Deus altissimus et sapientissimus Ecce venio cito, et merces mea mecum est (Ap 22, 12).

¹⁰ Ecce Dóminus Deus in virtúte venit, *
       et bráchium eius dominátur;
    ecce merces eius cum eo *
       et prǽmium illíus coram illo.
¹¹ Sicut pastor gregem suum pascit, †
       in bráchio suo cóngregat agnos et in sinu suo levat; *
       fetas ipse portat.

¹² Quis mensus est pugíllo aquas et cælos palmo dispósuit, †
       módio contínuit púlverem terræ et librávit in póndere montes *
       et colles in statéra?
¹³ Quis diréxit spíritum Dómini? *
       Aut quis consílium suum osténdit illi?

¹⁴ Cum quo íniit consílium et instrúxit eum *
       et dócuit eum sémitam iustítiæ
    et erudívit eum sciéntiam *
       et viam prudéntiæ osténdit illi?–

¹⁵ Ecce gentes quasi stilla sítulæ †
       et quasi moméntum púlveris in statéra reputántur; *
       ecce ínsulæ quasi pulvis exíguus.
¹⁶ Et Líbanus non suffíciet ad succendéndum, *
       et animália eius non suffícient ad holocáustum.
¹⁷ Omnes gentes, quasi non sint, coram eo *
       quasi níhilum et ináne reputántur ab eo.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Dóminus in fortitúdine véniet, et merces eius cum eo.

Ant. 3 Exaltáte Dóminum Deum nostrum, et adoráte ad montem sanctum eius.

Psalmus 98 (99)
Sanctus Dominus Deus noster

Tu es super Cherubim, qui malum statum terræ commutasti, cum ad nostram similitudinem factus es. (S. Athanasius)

¹ Dóminus regnávit! Commoveántur pópuli; *
      sedet super chérubim, moveátur terra.
² Dóminus in Sion magnus *
      et excélsus super omnes pópulos. –

³ Confiteántur nómini tuo magno et terríbili, *
      quóniam sanctum est.
⁴ Rex potens iudícium díligit: †
      tu statuísti, quæ recta sunt, *
      iudícium et iustítiam in Iacob tu fecísti. –

⁵ Exaltáte Dóminum Deum nostrum †
      et adoráte ad scabéllum pedum eius, *
      quóniam sanctus est. –

⁶ Móyses et Aaron in sacerdótibus eius *
      et Sámuel inter eos, qui ínvocant nomen eius.
   Invocábant Dóminum, et ipse exaudiébat eos, *
⁷     in colúmna nubis loquebátur ad eos.
   Custodiébant testimónia eius *
      et præcéptum, quod dedit illis.
⁸ Dómine Deus noster, tu exaudiébas eos; †
      Deus, tu propítius fuísti eis, *
      ulcíscens autem adinventiónes eórum. –

⁹ Exaltáte Dóminum Deum nostrum †
      et adoráte ad montem sanctum eius, *
      quóniam sanctus Dóminus Deus noster.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Exaltáte Dóminum Deum nostrum, et adoráte ad montem sanctum eius.

LECTIO BREVIS

Benedíctus Deus et Pater Dómini nostri Iesu Christi, Pater misericordiárum et Deus totíus consolatiónis, qui consolátur nos in omni tribulatióne nostra, ut possímus et ipsi consolári eos, qui in omni pressúra sunt, per exhortatiónem, qua exhortámur et ipsi a Deo; quóniam, sicut abúndant passiónes Christi in nobis, ita per Christum abúndat et consolátio nostra.

RESPONSORIUM BREVE
V. Iusti autem * in perpétuum vivent.
R. Iusti autem * in perpétuum vivent.
V. Et apud Dóminum est merces eórum.
R. In perpétuum vivent.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Iusti autem * in perpétuum vivent.

BENEDICTUS

Ad Benedictus, ant. Per víscera misericórdiæ suæ Deus visitávit nos Oriens ex alto, et per sanctos mártyres illuminávit eos, qui in ténebris et in umbra mortis sedent.

Vel, præsertim in cantu: Tamquam aurum in fornáce probávit eléctos Dóminus, et quasi holocáusta accépit eos in ætérnum.

De Messia eiusque præcursore

⁶⁸ Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
      quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
⁶⁹ et eréxit cornu salútis nobis *
      in domo David púeri sui,

⁷⁰ sicut locútus est per os sanctórum, *
      qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,
⁷¹ salútem ex inimícis nostris *
      et de manu ómnium, qui odérunt nos;

⁷² ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
      et memorári testaménti sui sancti,
⁷³ iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
      datúrum se nobis,

⁷⁴ ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
      serviámus illi
⁷⁵ in sanctitáte et iustítia coram ipso *
      ómnibus diébus nostris.

⁷⁶ Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
      præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,
⁷⁷ ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
      in remissiónem peccatórum eórum,

⁷⁸ per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
      in quibus visitábit nos óriens ex alto,
⁷⁹ illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
      ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ad Benedictus, ant. Per víscera misericórdiæ suæ Deus visitávit nos Oriens ex alto, et per sanctos mártyres illuminávit eos, qui in ténebris et in umbra mortis sedent.

Vel, præsertim in cantu: Tamquam aurum in fornáce probávit eléctos Dóminus, et quasi holocáusta accépit eos in ætérnum.

PRECES
Fratres, Salvatórem nostrum, testem fidélem, per mártyres interféctos propter verbum Dei, celebrémus, clamántes:
     Redemísti nos Deo in sánguine tuo.

Per mártyres tuos, qui líbere mortem in testimónium fídei sunt ampléxi,
— da nobis, Dómine, veram spíritus libertátem.
Per mártyres tuos, qui fidem usque ad sánguinem sunt conféssi,
— da nobis, Dómine, puritátem fideíque constántiam.
Per mártyres tuos, qui, sustinéntes crucem, tua vestígia sunt secúti,
— da nobis, Dómine, ærúmnas vitæ fórtiter sustinére.
Per mártyres tuos, qui stolas suas lavérunt in sánguine Agni,
— da nobis, Dómine, omnes insídias carnis mundíque devíncere.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....

ORATIO
Maiestátis tuæ cleméntiam supplíciter deprecámur, omnípotens et miséricors Deus ut, sicut Unigéniti tui agnitiónem per Beatórum mártyrum Alphónsi et sociórum prædicatiónem populórum Extrémi Oriéntis córdibus infudísti, ita, eórum intercessióne, fídei stabilitáte firméntur. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. 
R. Deo grátias. 

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)