BREVIARIUM ROMANUM

7 ianuarius 2027
Pro O.P.: S. Raimundi de Penyafort, presbyteri, memoria

Ortus est Penyafort in Catalaunia [Hispania] prope Barcinonam, anno c. 1175. Inter summos ætatis suæ theologiæ et iuris canonici magistros extitit. Presbyter barcinonensis ecclesiæ Ordinem amplexus est a. 1222. Doctrina et morum suavitate prǽditus zelo in efformandis presbyteris ad futurum ministerium enituit pro quibus « Summam » doctrinæ conscripsit pastorali sapientia refertam. A confessionibus Gregorii IX, Romæ degens, Romanorum Pontificum decretales eiusdem iussu primus in unum collegit (a. 1234). Tertius post Iordanum de Saxonia electus Magister Ordinis (a. 1238) post duos annos sponte munus dimisit et in Catalauniam reversus est.

Præsul Ordinis apostolum se præbuit audacia plenum. Corde habuit apostolatum apud Iudæos, et missionibus in partibus Africæ septentrionalis favit tum Fratrum beátæ Mariæ Virginis a Mercede tum aliorum Mendicantium, valde sollicitus de dialogo cum Islam: ad hoc missionarios proficiscentes ut discerent linguam arabicam et Coranum incitabat. Obiit Barcinonæ die 6 ianuarii 1275 fere centenarius. A Clemente VIII, die 29 aprilis 1601 inter sanctos adscriptus est.

AD LAUDES MATUTINAS ET AD OFFICIUM LECTIONIS

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Sacra Raimúndi venerémur omnes
gesta quæ toto résonant in orbe,
cuius ætérnæ fuit univérsis
  cura salútis.

Ordinis magnum récolens Paréntem,
atque divino stúdio replétus
nítitur sanctam similémque Patri
  dúcere vitam.

Ipse doctrína meritísque clarus,
prǽdicans verbo simul atque factis,
duxit errántes ad ovíle Christi,
  míraque gessit.

Sparsa summórum moniménta Patrum
cólligit mira studiósus arte:
quæque sunt prisci sacra digna cedro
  dógmata iuris.

Doctor et virgo dúplici coróna
fulget in cælis: sed amóre plenus,
quotquot hic languent míseri fidéles,
  réspicit omnes.

Laus, honor, virtus Dómino perénnis,
qui, Deus simplex paritérque trinus,
nostra, Raimúndi précibus, remíttat
  crímina vitæ. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Salvásti nos, Dómine, et in nómine tuo confitébimur in sǽculum.

Psalmus 43 (44)
Populi calamitates

In his omnibus superamus propter eum, qui dilexit nos. (Řím 8, 37)

I

² Deus, áuribus nostris audívimus; †
      patres nostri annuntiavérunt nobis *
      opus, quod operátus es in diébus eórum, in diébus antíquis.
³ Tu manu tua gentes depulísti et plantásti illos *
      afflixísti pópulos et dilatásti eos. –

⁴ Nec enim in gládio suo possedérunt terram, *
      et bráchium eórum non salvávit eos;
   sed déxtera tua et bráchium tuum et illuminátio vultus tui, *
      quóniam complacuísti in eis. –

⁵ Tu es rex meus et Deus meus, *
      qui mandas salútes Iacob.
⁶ In te inimícos nostros proiécimus, *
      et in nómine tuo conculcávimus insurgéntes in nos. –

⁷ Non enim in arcu meo sperábo, *
      et gládius meus non salvábit me.
⁸ Tu autem salvásti nos de affligéntibus nos *
      et odiéntes nos confudísti.
⁹ In Deo gloriábimur tota die *
      et in nómine tuo confitébimur in sǽculum.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Salvásti nos, Dómine, et in nómine tuo confitébimur in sǽculum.

Ant. 2 Parce, Dómine, et ne des hereditátem tuam in oppróbrium.

II

¹⁰ Nunc autem reppulísti et confudísti nos *
       et non egrediéris, Deus, cum virtútibus nostris.
¹¹ Convertísti nos retrórsum coram inimícis nostris, *
       et, qui odérunt nos, diripuérunt sibi.
¹² Dedísti nos tamquam oves ad vescéndum *
       et in géntibus dispersísti nos. –

¹³ Vendidísti pópulum tuum sine lucro, *
       nec dítior factus es in commutatióne eórum.
¹⁴ Posuísti nos oppróbrium vicínis nostris, *
       subsannatiónem et derísum his, qui sunt in circúitu nostro.
¹⁵ Posuísti nos similitúdinem in géntibus, *
       commotiónem cápitis in pópulis. –

¹⁶ Tota die verecúndia mea contra me est, *
       et confúsio faciéi meæ coopéruit me
¹⁷ a voce exprobrántis et obloquéntis, *
       a fácie inimíci et ultóris.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Parce, Dómine, et ne des hereditátem tuam in oppróbrium.

Ant. 3 Exsúrge, Dómine, et rédime nos propter misericórdiam tuam.

III

¹⁸ Hæc ómnia venérunt super nos, nec oblíti sumus te; *
       et iníque non égimus in testaméntum tuum.
¹⁹ Et non recéssit retro cor nostrum, *
       nec declinavérunt gressus nostri a via tua;
²⁰ sed humiliásti nos in loco vúlpium *
       et operuísti nos umbra mortis. –

²¹ Si oblíti fuérimus nomen Dei nostri *
       et si expandérimus manus nostras ad deum aliénum,
²² nonne Deus requíret ista? *
       Ipse enim novit abscóndita cordis.
²³ Quóniam propter te mortificámur tota die, *
       æstimáti sumus sicut oves occisiónis. –

²⁴ Evígila, quare obdórmis, Dómine? *
       Exsúrge et ne repéllas in finem.
²⁵ Quare fáciem tuam avértis, *
       oblivísceris inópiæ nostræ et tribulatiónis nostræ?

²⁶ Quóniam humiliáta est in púlvere ánima nostra, *
       conglutinátus est in terra venter noster.
²⁷ Exsúrge, Dómine, ádiuva nos *
       et rédime nos propter misericórdiam tuam.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Exsúrge, Dómine, et rédime nos propter misericórdiam tuam.

V. Annuntiavérunt cæli iustítiam eius.
R. Et vidérunt omnes pópuli glóriam eius.

LECTIO PRIOR

De libro Proverbiórum

     Audite, fílii, disciplínam patris et atténdite, ut sciátis prudéntiam; quóniam doctrínam bonam tríbuam vobis, legem meam ne derelinquátis. Nam et ego fílius fui patris mei, tenéllus et unigénitus co¬ram matre mea; et docébat me atque dicébat: « Suscípiat verba mea cor tuum, custódi præcépta mea et vives. Pósside sapiéntiam, pósside prudéntiam, ne obliviscáris neque declínes a verbis oris mei. Ne dimíttas eam, et custódiet te, dílige eam, et servábit te.
     Princípium sapiéntiæ: pósside sapiéntiam, et in omni possessióne tua acquíre prudéntiam. Arripe illam, et exaltábit te, glorificáberis ab ea, cum eam fúeris amplexátus. Dabit cápiti tuo diadéma grátiæ, et coróna ínclita próteget te ».
     Audi, fili mi, et súscipe verba mea, ut multiplicéntur tibi anni vitæ. Viam sapiéntiæ monstrávi tibi; duxi te per sémitas æquitátis, quas cum ingréssus fúeris, non arctabúntur gressus tui, et currens non habébis offendículum. Tene disciplínam, nec laxes; custódi illam, quia ipsa est vita tua.
     Fili mi, auscúlta sermónes meos et ad elóquia mea inclína aurem tuam; ne recédant ab óculis tuis, cu¬stódi ea in médio cordis tui: vita enim sunt inveniéntibus ea et univérsæ carni sánitas. Omni custódia serva cor tuum, quia ex ipso vita procédit.

RESPONSORIUM

R. Lex Dómini immaculáta, refíciens ánimam; testimónium Dómini fidéle, sapiéntiam præstans párvulis. * Præcéptum Dómini lúcidum, illúminans óculos.
V. Qui díligit próximum, legem implévit; plenitúdo legis est diléctio. * Præcéptum Dómini lúcidum, illúminans óculos.

Vel, præsertim in cantu:

R. Præbe, fili, cor tuum mihi, et óculi tui vias meas custódiant. * Ut addátur grátia cápiti tuo.
V. Atténde, fili mi, sapiéntiam meam, et ad elóquium meum inclína aurem tuam. * Ut addátur grátia cápiti tuo.

LECTIO ALTERA

Ex Epístola sancti Raimúndi presbýteri

     Si omnes qui pie volunt vívere in Christo, persecutiónem passúros prædicátor veritátis, non méntiens, vere dixit, nullus, ut árbitror, ab hac generalitáte excípitur, nisi qui sóbrie, iuste et pie vívere in hoc sǽculo aut néglegit aut non novit.
     Vos autem absit ut in eórum número computémini, quorum domus pacátæ sunt et quiétæ, secúræ, et non est virga Dómini super eos, qui ducunt in bono dies suos et in puncto ad inférna descéndent. Vestra vero púritas ac píetas hoc merétur, et éxigit, ut, quia accépti estis Deo et grati, ideóque usque ad sinceritátem pleníssimam crebris tunsiónibus ve¬stra púritas expurgétur. Quod si duplicátur intérdum aut triplicátur super vos gládius, et hoc ipsum omne gáudium et amóris indícium existimári opórtet.
     Gládius ex utráque parte acútus sunt foris pugnæ intúsque timóres; iste duplicátur aut triplicátur intérius, cum spíritus ille cállidus cum dolo atque blandíciis corda íntima inquiétat; et hæc quidem bellándi génera satis háctenus didicístis, alióquin ad illam pulchritúdinem pacis ac tranquillitátis intérnæ fúerat impossíbile perveníre. Duplicátur autem extérius et triplicátur gládius, cum sine causa egréditur persecútio ecclesiástica circa spiritália, ubi gra¬vióra sunt vúlnera máxime ab amícis.
     Hæc est illa desiderábilis et beáta crux Christi quam ille vere virilis Andréas gaudénti ánimo suscépit, in qua sola vas electiónis ásserit gloriándum.
     Aspícite ítaque in auctórem fídei et conservatórem Iesum, qui innocentíssime passus et est a suis, atque cum scelerátis est deputátus; et cálicem Dómini Iesu quam præclárum bibéntes, ágite grátias Dómino, bonórum ómnium largitóri.
     Parátus sum et ero, cooperánte Dei grátia, vobis in omni tribulatióne assístere et vobíscum bíbere, quidquid vobis a Dómino fúerit propinátum. Cum autem præsens fúero, plénius pótero quæ circa vos sunt cognóscere et efficácius et secúrius adiuváre.
     Sit ígitur in Deo cor vestrum, nec accommodétis cor ómnibus quæ dicúntur. Ipse autem Deus dilectiónis et pacis corda vestra pacíficet et iter vestrum accéleret, ut in abscóndito faciéi suæ a conturbatióne hóminum ínterim vos abscóndat, donec ad illam plenitúdinem introdúxerit et transplantáverit, ubi sedébitis æternáliter in pulchritúdine pacis et ta- bernáculis fidúciæ et in réquie opuléntiæ.

RESPONSORIUM

R. Edóctus viam Dómini, doctor erat honorábilis univérsæ plebi: * Et stupébant omnes super prudéntia et respónsis eius.
V. Príncipes ab ore eius pendébant et faciébant illius cuncta consílio. * Et stupébant omnes super prudéntia et respónsis eius.

Vel, præsertim in cantu:

R. Inítium sapiéntiæ timor Dómini: intelléctus bonus ómnibus faciéntibus eum: * Laudátio eius manet in sǽculi.
V. Diléctio illíus custódia legum est: quia omnis sapiéntia timor Dómini. * Laudátio eius manet in sǽculi.

Vel alia:

Ex Collatiónibus Mare historiárum fratris Ioánnis Colónna presbýteri coævi

     Cláruit sub pontífice Gregório Nono frater Raimúndus de Pennafórti, génere catalánus, tértius Ordinis prædicatórum Magíster. Hic, ante ingréssum Ordinis fuit excéllens doctor in iure canónico, in quo rexit Bonóniæ multis annis.
     Postquam hábitum sanctæ religiónis assúmpsit, propter sui prudéntiam, sciéntiam et sanctitátem assúmptus est in sócium a dómino Ioánne de Abbátis villa, cardináli legáto in Hispánia. Deínde rédiens ad cúriam factus est familiaríssimus et consiliárius secrétus dómino Gregório Nono papæ, et cappellánus et pænitentiárius eius et « expeditor petitiónum páuperum ». Póstmodum, de eius mandáto, compilávit Decretáles in uno volúmine quæ hódie sunt in usu, cum ántea essent in quáttuor volúmina distínctæ.
     Sed sicut vir sanctus et religiósus erat, ita sancte se hábuit et prudénter in cúria, per omnia sui Ordinis servans humilitátem et omnímodam honestátem; quia vix fuit unquam de curiálibus áliquis de eúntibus et redeúntibus ab illa cúria, qui de ipso bona non díceret et ipsum, ut erat, virum sanctíssimum reputáret.
     Cuius sanctitátem consíderans Summus Póntifex vóluit eum ad archiepiscopátum promovére; qui tam constánter quadam sancta religióne réstitit, quod Papa coáctus sit revocáre coactiónem quam céperat, videns eius contráriam voluntátem.
     Hic, licet cum difficultáte, obténta a Papa licéntia, de cúria Romána recéssit; qui cum in convéntu Barcinónæ angélicam vitam dúceret, eléctus est in Magístrum Ordinis; qui vix ad illud recipiéndum indúci pótuit. Erat autem vir máximæ perfectiónis et zelátor religiónis permáximus, volens étiam ut in mínimis rigor Ordinis servarétur.
     Hic est qui compilávit Summam de cásibus, toti Ecclésiæ pernecessáriam, circa consília salútis animárum. Per eius étiam diligéntiam constitutiónes nostræ redáctæ sunt ad formam débitam, sub certis distinctiónibus et títulis, in qua sunt hódie, quæ sub multa confusióne ántea habebántur.
     Cum per duos annos Ordinem rexísset, videns sibi vires de cétero ad supportándos labóres non suppétere, apud Bonóniam, ad eius magnam instántiam diffinitóres eius cessioni consensérunt. Qui póstmodum ad Provínciam suam rédiens, in vita páriter et in morte miráculis clarens, in convéntu Barcinonénsi vitam finívit.

RESPONSORIUM

R. Caput creátus Ordinis, morum illústre spéculum, verbo, vita prælúxit frátribus, * exémplum bonórum óperum.
V. Non éxtulit se inter fratres, sed fuit in illis quasi unus ex ipsis. * Exémplum bonórum óperum.

PSALMODIA

Ant. 1 Excita, Dómine, poténtiam tuam, ut salvos fácias nos.

Psalmus 79 (80)
Visita, Domine, vineam tuam

Veni, Domine Iesu. (Ap 22, 20)

² Qui pascis Israel, inténde, *
      qui dedúcis velut ovem Ioseph.
   Qui sedes super chérubim, effúlge *
³     coram Ephraim, Béniamin et Manásse.
   Excita poténtiam tuam et veni, *
      ut salvos fácias nos. –

⁴ Deus, convérte nos, *
      illústra fáciem tuam, et salvi érimus. –

⁵ Dómine Deus virtútum, *
      quoúsque irascéris super oratiónem pópuli tui?
⁶ Cibásti nos pane lacrimárum *
      et potum dedísti nobis in lácrimis copióse.
⁷ Posuísti nos in contradictiónem vicínis nostris, *
      et inimíci nostri subsannavérunt nos. –

⁸ Deus virtútum, convérte nos, *
      illústra fáciem tuam, et salvi érimus. –

⁹ Víneam de Ægýpto transtulísti, *
       eiecísti gentes et plantásti eam.
¹⁰ Purgásti locum in conspéctu eius, *
       plantásti radíces eius, et implévit terram.
¹¹ Opérti sunt montes umbra eius *
       et ramis eius cedri Dei;
¹² exténdit pálmites suos usque ad mare *
       et usque ad Flumen propágines suas. –

¹³ Ut quid destruxísti macériam eius, *
       et vindémiant eam omnes, qui prætergrediúntur viam?
¹⁴ Exterminávit eam aper de silva, *
       et singuláris ferus depástus est eam. –

¹⁵ Deus virtútum, convértere, *
       réspice de cælo et vide et vísita víneam istam. -

¹⁶ Et prótege eam, quam plantávit déxtera tua, *
       et super fílium hóminis, quem confirmásti tibi.
¹⁷ Incénsa est igni et suffóssa; *
       ab increpatióne vultus tui períbunt.
¹⁸ Fiat manus tua super virum déxteræ tuæ, *
       super fílium hóminis, quem confirmásti tibi.
¹⁹ Et non discedémus a te, vivificábis nos, *
       et nomen tuum invocábimus. –

²⁰ Dómine Deus virtútum, convérte nos *
       et illústra fáciem tuam, et salvi érimus. –

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Excita, Dómine, poténtiam tuam, ut salvos fácias nos.

Ant. 2 Magnífice fecit Dóminus, annuntiáte hoc in univérsa terra.

Canticum Populi redempti exsultatio Si quis sitit, veniat ad me et bibat (Io 7, 37).

¹ Confitébor tibi, Dómine, quóniam cum irátus eras mihi, *
      convérsus est furor tuus, et consolátus es me.
² Ecce Deus salútis meæ; *
      fiduciáliter agam et non timébo,
   quia fortitúdo mea et laus mea Dóminus, *
      et factus est mihi in salútem. –

³ Et hauriétis aquas in gáudio *
      de fóntibus salútis.
⁴ Et dicétis in die illa: *
      «Confitémini Dómino et invocáte nomen eius,
   notas fácite in pópulis adinventiónes eius; *
      mementóte quóniam excélsum est nomen eius.
⁵ Cantáte Dómino, quóniam magnífice fecit; *
      notum sit hoc in univérsa terra.
⁶ Exsúlta et lauda, quæ hábitas in Sion, *
      quia magnus in médio tui Sanctus Israel».

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Magnífice fecit Dóminus, annuntiáte hoc in univérsa terra.

Ant. 3 Exsultáte Deo, adiutóri nostro.†

Psalmus 80 (81)
Sollemnis renovatio foederis

Videte, ne forte sit in aliquo vestrum cor malum incredulitatis. (Hebr 3, 12)

² Exsultáte Deo adiutóri nostro, *
      iubiláte Deo Iacob.
³ Súmite psalmum et date týmpanum, *
      psaltérium iucúndum cum cíthara.
⁴ Bucináte in neoménia tuba, *
      in die plenæ lunæ, in sollemnitáte nostra. –

⁵ Quia præcéptum in Israel est, *
      et iudícium Deo Iacob.
⁶ Testimónium in Ioseph pósuit illud, †
      cum exíret de terra Ægýpti; *
      sermónem, quem non nóveram, audívi: –

⁷ "Divérti ab onéribus dorsum eius; *
      manus eius a cóphino recessérunt.
⁸ In tribulatióne invocásti me et liberávi te, †
      exaudívi te in abscóndito tempestátis, *
      probávi te apud aquam Meríba. –

⁹ Audi, pópulus meus, et contestábor te; *
       Israel, útinam áudias me!
¹⁰ Non erit in te deus aliénus, *
       neque adorábis deum extráneum.
¹¹ Ego enim sum Dóminus Deus tuus, †
       qui edúxi te de terra Ægýpti; *
       diláta os tuum, et implébo illud. –

¹² Et non audívit pópulus meus vocem meam, *
       et Israel non inténdit mihi.
¹³ Et dimísi eos secúndum durítiam cordis eórum, *
       ibunt in adinventiónibus suis. –

¹⁴ Si pópulus meus audísset me, *
       Israel si in viis meis ambulásset!
¹⁵ In brevi inimícos eórum humiliássem *
       et super tribulántes eos misíssem manum meam. –

¹⁶ Inimíci Dómini blandiréntur ei, *
       et esset sors eórum in sǽcula;
¹⁷ et cibárem eos ex ádipe fruménti *
       et de petra melle saturárem eos."

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Exsultáte Deo, adiutóri nostro.†

LECTIO BREVIS

Vos in libertátem vocáti estis, fratres; tantum ne libertátem in occasiónem detis carnis, sed per caritátem Spíritus servíte ínvicem. Omnis enim lex in uno sermóne implétur; in hoc: Díliges próximum tuum sicut te ipsum. Spíritu ambuláte et concupiscéntiam carnis ne perfecéritis. Caro enim concu¬píscit advérsus spíritum, spíritus autem advérsus carnem; hæc enim ínvicem adversántur, ut non, quæcúmque vultis, illa faciátis. Quod si Spíritu du¬címini, non estis sub lege.

RESPONSORIUM BREVE
V. In hoc cognóscent omnes, * quia mei estis discípuli.
R. In hoc cognóscent omnes, * quia mei estis discípuli.
V. Si dilectiónem habuéritis ad ínvicem.
R. Quia mei estis discípuli.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. In hoc cognóscent omnes, * quia mei estis discípuli.

BENEDICTUS

Ad Benedictus, ant. Vinctos liberávit de manu inimicórum et edúxit pérditos de via iniquitátis, ut dirígerent pedes suos in viam pacis.

De Messia eiusque præcursore

⁶⁸ Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
      quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
⁶⁹ et eréxit cornu salútis nobis *
      in domo David púeri sui,

⁷⁰ sicut locútus est per os sanctórum, *
      qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,
⁷¹ salútem ex inimícis nostris *
      et de manu ómnium, qui odérunt nos;

⁷² ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
      et memorári testaménti sui sancti,
⁷³ iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
      datúrum se nobis,

⁷⁴ ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
      serviámus illi
⁷⁵ in sanctitáte et iustítia coram ipso *
      ómnibus diébus nostris.

⁷⁶ Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
      præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,
⁷⁷ ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
      in remissiónem peccatórum eórum,

⁷⁸ per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
      in quibus visitábit nos óriens ex alto,
⁷⁹ illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
      ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ad Benedictus, ant. Vinctos liberávit de manu inimicórum et edúxit pérditos de via iniquitátis, ut dirígerent pedes suos in viam pacis.

PRECES
Christo, bono pastóri, qui pro suis óvibus ánimam pósuit, laudes grati exsolvámus et supplicémus, dicéntes:
     Pasce pópulum tuum, Dómine.

Christe, qui in sanctis pastóribus misericórdiam et dilectiónem tuam dignátus es osténdere,
— numquam désinas per eos nobíscum misericórditer ágere.
Qui múnere pastóris animárum fungi per tuos vicários pergis,
— ne destíteris nos ipse per rectóres nostros dirígere.
Qui in sanctis tuis, populórum dúcibus, córporum animarúmque médicus exstitísti,
— numquam cesses ministérium in nos vitæ et sanctitátis perágere.
Qui, prudéntia et caritáte sanctórum, tuum gregem erudísti,
— nos in sanctitáte iúgiter per pastóres nostros ædífica.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....

ORATIO
Omnípotens piíssime Pater, qui beáti Raimúndi exémplis et doctrínis tuæ legis plenitúdinem in dilectióne caritátis osténdis, tuum in nobis Spíritum cleménter infúnde, ut corda nostra ea dilectióne potiántur qua in libertátem filiórum tuórum veráciter proficiámus. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. 
R. Deo grátias. 

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)