lat

BREVIARIUM ROMANUM

5 october 2027
Pro O.P.: B. Raimundi a Capua, presbyteri, memoria ad libitum


E nobili familia De Vineis, Capuæ natus est anno circiter 1330. Bononiam missus studiorum causa, ibi « Dominico miraculose vocante » Ordinem ingressus est anno circiter 1350. Vigesimus tertius Magister Ordinis (anno 1380), orationis studio et evangelicæ conversationis exemplo reformationem Ordinis strenue promovit, adhortante S. Catharina Senensi, cuius prudens animi moderator fuit et biographus. Magister ipsi fuit eximius sed ipsa illi suasit ut operaretur ad servitium Ecclesiæ et Pontificis Romani tunc Avenione commorantis. Nurembergæ [Nürnberg] sancte obiit die 5 octobris 1399 cum visitaret conventus Germaniæ. A Leone XIII die 15 maii 1899 cultus eius confirmatus fuit. Eius corpus Neapolim translatum est.

AD LAUDES MATUTINAS ET AD OFFICIUM LECTIONIS

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Iesu, coróna célsior
et véritas sublímior,
qui confiténti sérvulo
reddis perénne prǽmium,

Da supplicánti cœtui,
huius rogátu cǽlitis,
remissiónem críminum
rumpéndo nexum vínculi.

Nil vanitátis díligens,
terréna sic exércuit,
ut mente tota férvidus
tibi placéret únice.

Te, Christe, rex piíssime,
hic confiténdo iúgiter,
calcávit hostem fórtiter
supérbum ac satéllitem.

Virtúte clarus et fide,
oratióni sédulus
ac membra servans sóbria,
dapes supérnas óbtinet.

Deo Patri sit glória
tibíque soli Fílio
cum Spíritu Paráclito,
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Exsúrgit Deus, et fúgiunt qui odérunt eum a fácie eius.

Psalmus 67 (68)
Triumphalis ingressus Domini

Ascendens in altum captivam duxit captivitatem, dedit dona hominibus. (Eph 4, 8)

I

2 Exsúrgit Deus, et dissipántur inimíci eius; *
      et fúgiunt qui odérunt eum a fácie eius.

3 Sicut dissipátur fumus, tu díssipas; †
      sicut fluit cera a fácie ignis, *
      sic péreunt peccatóres a fácie Dei.

4 Et iusti læténtur et exsúltent in conspéctu Dei *
      et delecténtur in lætítia. –

5 Cantáte Deo, psalmum dícite nómini eius; †
      iter fácite ei, qui fertur super nubes: *
      Dóminus nomen illi.
   Iubiláte in conspéctu eius; †

6     pater orphanórum et iudex viduárum, *
      Deus in habitáculo sancto suo.

7 Deus, qui inhabitáre facit desolátos in domo, †
      qui edúcit vinctos in prosperitátem; *
      verúmtamen rebélles habitábunt in árida terra. –

8 Deus, cum egrederéris in conspéctu pópuli tui, *
      cum pertransíres in desérto, terra mota est,

9 étiam cæli distillavérunt a fácie Dei Sínai, *
       a fácie Dei Israel.

10 Plúviam voluntáriam effundébas, Deus; *
       hereditátem tuam infirmátam, tu refecísti eam.

11 Animália tua habitábant in ea, *
       parásti in bonitáte tua páuperi, Deus.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Exsúrgit Deus, et fúgiunt qui odérunt eum a fácie eius.

Ant. 2 Deus noster, Deus ad salvándum; et Dómini sunt éxitus mortis.

II

12 Dóminus dat verbum; *
       vírgines annuntiántes bona sunt agmen ingens:

13 "Reges exercítuum fúgiunt, fúgiunt, *
       et spécies domus dívidit spólia.

14 Et vos dormítis inter médias caulas: *
       alæ colúmbæ nitent argénto, et pennæ eius pallóre auri.

15 Dum dispérgit Omnípotens reges super eam, *
       nive dealbátur Selmon." –

16 Mons Dei mons Basan, *
       mons cacúminum mons Basan.

17 Ut quid invidétis, montes cacúminum, †
       monti, in quo beneplácitum est Deo inhabitáre? *
       Etenim Dóminus habitábit in finem.

18 Currus Dei decem mília mílium: *
       Dóminus venit de Sínai in sancta.

19 Ascendísti in altum, captívam duxísti captivitátem; †
       accepísti in donum hómines, *
       ut étiam rebélles hábitent apud Dóminum Deum. –

20 Benedíctus Dóminus die quotídie; *
       portábit nos Deus salutárium nostrórum.

21 Deus noster, Deus ad salvándum; *
       et Dómini, Dómini éxitus mortis.

22 Verúmtamen Deus confrínget cápita inimicórum suórum, *
       vérticem capillátum perambulántium in delíctis suis. –

23 Dixit Dóminus: "Ex Basan redúcam, *
       redúcam de profúndo maris,

24 ut intingátur pes tuus in sánguine, *
       lingua canum tuórum ex inimícis portiónem invéniat."

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Deus noster, Deus ad salvándum; et Dómini sunt éxitus mortis.

Ant. 3 Regna terræ, cantáte Deo; psállite Dómino.

III

25 Vidérunt ingréssus tuos, Deus, *
       ingréssus Dei mei, regis mei in sancta.

26 Præcédunt cantóres, †
       postrémi véniunt psalléntes, *
       in médio iuvénculæ tympanístriæ.

27 "In ecclésiis benedícite Deo, *
       Dómino, vos de fóntibus Israel."

28 Ibi Béniamin adulescéntulus ducens eos, †
       príncipes Iudæ cum turma sua, *
       príncipes Zábulon, príncipes Néphthali. –

29 Manda, Deus, virtúti tuæ; *
       confírma hoc, Deus, quod operátus es in nobis.

30 A templo tuo in Ierúsalem *
       tibi áfferent reges múnera.

31 Increpa feram arúndinis, †
       congregatiónem taurórum in vítulis populórum, *
       prostérnant se cum láminis argénti.
    Díssipa gentes, quæ bella volunt. †

32    Vénient optimátes ex Ægýpto, *
       Æthiópia prævéniet manus suas Deo. –

33 Regna terræ, cantáte Deo, psállite Dómino, †
34     psállite Deo, qui fertur super cælum cæli ad oriéntem; *
       ecce dabit vocem suam, vocem virtútis. –

35 Tribúite virtútem Deo. †
       Super Israel magnificéntia eius *
       et virtus eius in núbibus.

36 Mirábilis, Deus, de sanctuário tuo! †
       Deus Israel ipse tríbuet virtútem et fortitúdinem plebi suæ.*
       Benedíctus Deus!

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Regna terræ, cantáte Deo; psállite Dómino.

V. Audiam quid loquátur Dóminus Deus.
R. Loquétur pacem ad plebem suam.

LECTIO PRIOR

De Epístola prima ad Timótheum

3, 1-16
De ministris Ecclesiæ

     Caríssime: Fidélis sermo: si quis episcopátum áppetit, bonum opus desíderat. Opórtet ergo epíscopum irreprehensíbilem esse, uníus uxóris virum, sóbrium, prudéntem, ornátum, hospitálem, doctórem, non vinoléntum, non percussórem, sed modéstum, non litigiósum, non cúpidum, suæ dómui bene præpósitum, fílios habéntem in subiectióne cum omni castitáte — si quis autem dómui suæ præésse nescit, quómodo ecclésiæ Dei curam habébit? —, non neóphytum, ne in supérbia elátus in iudícium íncidat Diáboli. Opórtet autem illum et testimónium habére bonum ab his, qui foris sunt, ut non in oppróbrium íncidat et láqueum Diáboli.
     Diáconos simíliter pudícos, non bilíngues, non multo vino déditos, non turpe lucrum sectántes, habéntes mystérium fídei in consciéntia pura. Et hi autem probéntur primum, deínde minístrent nullum crimen habéntes. Mulíeres simíliter pudícas, non detrahéntes, sóbrias, fidéles in ómnibus. Diáconi sint uníus uxóris viri, qui fíliis suis bene præsint et suis dómibus; qui enim bene ministráverint, gradum sibi bonum acquírent et multam fidúciam in fide, quæ est in Christo Iesu.
     Hæc tibi scribo sperans veníre ad te cito; si autem tardávero, ut scias quómodo opórteat te in domo Dei conversári, quæ est ecclésia Dei vivi, colúmna et firmaméntum veritátis. Et ómnium confessióne magnum est pietátis sacraméntum: Qui manifestátus est in carne, iustificátus est in Spíritu, appáruit ángelis, prædicátus est in géntibus, créditus est in mundo, assúmptus est in glória.

RESPONSORIUM

Act 20, 28; 1 Cor 4, 2

R. Atténdite univérso gregi in quo vos Spíritus Sanctus pósuit epíscopos, * Páscere Ecclésiam Dei quam Deus acquisívit sánguine Fílii sui.
V. Quǽritur inter dispensatóres, ut fidélis quis inveniátur. * Páscere Ecclésiam Dei quam Deus acquisívit sánguine Fílii sui.
 

LECTIO ALTERA

E Lítteris beáti Raimúndi a Cápua presbýteri

(B. Raimundi Capuani. De exhortatione patris magistri Raimundi consolatoris prioribus, patribus et fratribus observantiae. Opuscula et Literae, Romae 1899, pp. 112-113)

Eritis semen bonum, peculiaris populus beati Dominici

     Fratres præcaríssimi in Dómino Iesu ac dilécti, post cordiáles in Christo benedictiónes páriter et salútes.
     Grátias ago Deo quod vobis inspirávit Spíritum Sanctum suum quo ducti estis ad sanctam observántiam regulárem, et ad imitándum sanctos patres prædecessóres nostros qui post beátum Domínicum via rectíssima incessérunt, propter quod manénte Dei gratia éritis semen bonum, gens elécta, peculiáris pópulus beáti Domínici, efficieminíque lux aliórum et sal.
     Obsecro autem vos, fratres, per víscera caritátis Dómini nostri Iesu Christi, ut non terreámini a quibuscúmque adversántibus seu comminántibus, nec moveámini propter quodcúmque pravum consílium a sancto ópere et a sancta vita quam incepístis.
     Céterum, fratres mei, nolo quod propter hoc quomodocúmque superbiátis aut álios despiciátis áliter vivéntes. Potens est enim Deus et illis dare Spíritum Sanctum suum. Insuper fórsitan gratióres illi sunt Deo quam vos. Scimus enim quod corporális exercitátio ad módicum quidem útilis est, píetas valet ad ómnia. Et si illi cum cárnibus et vino plus abúndant in pietáte, melióres útique coram Deo sunt vobis, quia Regnum Dei non est esca et potus sed diléctio Dei et próximi.
     Non ergo volo ut reputétis vos melióres céteris, sed cunctis inferióres et qui tamquam débiles et infírmi indigétis illis auxíliis quibus non índigent álii. Nam si ego, cum cárnibus et vino, díligo recto et toto corde Deum meum et próximum meum, tu autem sine his aliméntis spernis próximum tuum, non póterit adæquári abstinéntia tua comestióni meæ coram Altíssimo.
     Mementóte apostólicæ doctrínæ: Si quis, inquit, exístimat áliquid esse cum nihil sit, ipse se sedúcit. Cavéte, fratres mei, a bélua illa elatiónis et própriæ reputatiónis, quæ omne opus bonum déstruit et enérvat. Et ut cor meum vobis apériam, nihil vobis tam tímeo quam pestem seu béstiam illam. Nihil tam a vobis auférri desídero. Et vos quoque simíliter timeátis et super hoc exorétis Deum ut det vobis spíritum humilitátis. Sed et pro me servo vestro qui, infírmus et inérmis in campo magni certáminis pósitus sum, súpplico ut frequénter et fervénter orétis ut det mihi Spíritum Sanctum suum quo solo vivam et váleam pro suo nómine triumpháre.

RESPONSORIUM

1 Petr 1, 13.15; Lev 11, 44

R. Succíncti lumbos mentis vestræ, secúndum eum, qui vocávit vos, Sanctum; * et ipsi in omni conversatióne sancti sitis.
V. Ego enim sum Dóminus Deus vester: sancti estóte, quia ego Sanctus sum. * Et ipsi in omni conversatióne sancti sitis.

Vel alia:

Ex Epístolis sanctæ Catharínæ Senénsis vírginis

(Epist. 102 ad fratrem Raymundum a Capua O.P.: ed. P. Misciattelli, vol. II, Firenze 1970, pp. 127-130)

Sponsus verus Veritatis

     Dilectíssime Pater in Christo dulci Iesu. Ego Catharína, minístra et serva servorum Iesu Christi, scribo tibi in pretióso sánguine eius, te videre desíderans sponsum verum Veritátis eiúsque sectatórem amatorémque. Sed non video quómodo veritátem sápere et cum illa habitáre possímus si nosmetípsos non cognóscimus. Nosmetípsos enim cognoscéntes, veráciter nos non esse cognóscimus et a Deo natúram accepísse intellégimus, vidéntes quóniam ille ad imáginem atque similitúdinem suam nos fecit. Nosmetípsos cognoscéntes invenímus étiam recreatiónem quam Deus fecit nos récreans ad grátiam in sánguine Unigéniti Fílii sui; sanguis hic nobis Patris veritátem patefácit. Et hæc est: quóniam ille nos creávit ad laudem et glóriam nóminis sui, ad participándam ætérnam pulchritúdinem suam, ut in ipso sanctificarémur. Quis autem osténdit nobis quóniam hoc verum est? Sanguis Agni immaculáti.
     Ubinam hunc sánguinem invenímus? in cognoscéndo nos. Nos illa fúimus terra ubi vexíllum crucis confíxum fuit, nos instar vásculi stétimus ad accipiéndum sánguinem Agni qui per crucem descendébat. Quare nos terra illa fúimus? Quia terra non sufficiébat ad crucem eréctam sustinéndam, immo tantam recusavísset iniustítiam, neque clavus sufficiébat ad illum confíxum atque clavátum constringéndum nisi eum tenuísset ineffábilis salútis nostræ dilectio.
     Exǽstuans cáritas erga Patris honórem hominúmque salútem ténuit eum. Nos ígitur illa terra fúimus qui crucem eréctam sustinúimus, et vas sumus qui sánguinem accépimus.
     Qui cognóscet et sponsus erit Veritátis, in sán- guine invéniet grátiam, divítias ac vitam gratiæ: coopértam invéniet nuditátem suam, seque indútum veste nuptiáli ignis caritátis et hic ignis commíxtus fuit cum sánguine qui amóre effúsus est ac Deitáte coniúnctus.
     In sánguine pascétur et alétur misericórdia; in sánguine calíginem solvit et luce perfrúitur; quia in sánguine nébulam perdit amóris sui sensitívi ac timórem servílem, qui dat pœnam. Qui amátor veritátis non inveniétur, eam non cognóscet in cognoscéndo se ac sánguinem.
     Necésse ígitur est Veritátem cognóscas qui Veritátis sponsus esse velis. Ubinam? In domo cognosciménti tui ipsíus, cognóscens te a Deo grátia non débito ómnia habére, in te ipso étiam recreatiónem cognóscere quam dedit, hoc est quod ad grátiam recreátus es in sánguine Agni, et tibi lavári et voluntátem submérgere atque occídere. Alio modo sponsus non esses fidélis Veritátis, sed infidélis. Atqui sponsum verum Veritátis te vidére dixi quóniam cupiébam.
     Pérmane in sancta ac dulci Dei dilectióne. Iesu dulcis, Iesu amor.

RESPONSORIUM

1 Petr 2, 21-23

R. Christus passus est pro nobis, vobis relínquens exémplum, ut sequámini vestígia eius: * Qui peccátum non fecit, nec invéntus est dolus in ore eius.
V. Qui, cum maledicerétur, non maledicébat, cum paterétur, non comminabátur. * Qui peccátum non fecit, nec invéntus est dolus in ore eius.

 

PSALMODIA

Ant. 1 Benedixísti, Dómine, terram tuam; remisísti iniquitátem plebis tuæ.

Psalmus 84 (85)
Propinqua est salus nostra

In terram delapso Salvatore nostro, benedixit Deus terram suam. (Origenes)

2 Complacuísti tibi, Dómine, in terra tua, *
      convertísti captivitátem Iacob.
3 Remisísti iniquitátem plebis tuæ, *
      operuísti ómnia peccáta eórum.
4 Contraxísti omnem iram tuam, *
      revertísti a furóre indignatiónis tuæ. –

5 Convérte nos, Deus, salutáris noster, *
      et avérte iram tuam a nobis.
6 Numquid in ætérnum irascéris nobis *
      aut exténdes iram tuam a generatióne in generatiónem?
7 Nonne tu convérsus vivificábis nos, *
      et plebs tua lætábitur in te?
8 Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam *
      et salutáre tuum da nobis. –

9 Audiam, quid loquátur Dóminus Deus, †
       quóniam loquétur pacem ad plebem suam et sanctos suos *
       et ad eos, qui convertúntur corde.
10 Vere prope timéntes eum salutáre ipsíus, *
       ut inhábitet glória in terra nostra.
11 Misericórdia et véritas obviavérunt sibi, *
       iustítia et pax osculátæ sunt.
12 Véritas de terra orta est, *
       et iustítia de cælo prospéxit. –

13 Etenim Dóminus dabit benignitátem, *
       et terra nostra dabit fructum suum.
14 Iustítia ante eum ambulábit, *
       et ponet in via gressus suos.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Benedixísti, Dómine, terram tuam; remisísti iniquitátem plebis tuæ.

Ant. 2 Ánima mea desiderávit te in nocte, de mane vígilans ad te.

Canticum
Hymnus post victoriam de hostibus
Is 26, 1-4. 7-9. 12
Murus civitatis habet fundamenta duodecim (Cf. Ap 21, 14).

1 Urbs fortis nobis in salútem; *
      pósuit muros et antemurále.
2 Aperíte portas, et ingrediátur gens iusta, *
      quæ servat fidem. –

3 Propósitum eius est firmum; *
      servábis pacem, quia in te sperávit.
4 Speráte in Dóminum in sǽculis ætérnis, *
      Dóminus est petra ætérna. –

7 Sémita iusti recta est; *
      rectum callem iusti complánas.
8 Et in sémita iudiciórum tuórum, Dómine, sperávimus in te; *
      ad nomen tuum et ad memoriále tuum desidérium ánimæ.
9 ánima mea desíderat te in nocte, *
       sed et spíritu meo in præcórdiis meis te quæro.
    Cum resplendúerint iudícia tua in terra, *
       iustítiam discent habitatóres orbis. –

12 Dómine, dabis pacem nobis; *
       ómnia enim ópera nostra operátus es nobis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Ánima mea desiderávit te in nocte, de mane vígilans ad te.

Ant. 3 Illúmina, Dómine, vultum tuum super nos.

Quando sequens psalmus adhibitus est ad Invitatorium, loco eius dicitur psalmus 94 (95).

Psalmus 66 (67)
Omnes gentes Domino confiteantur

Notum sit vobis quóniam gentibus missum est hoc salutare Dei (Act 28, 28).

2 Deus misereátur nostri et benedícat nobis; *
      illúminet vultum suum super nos,

3 ut cognoscátur in terra via tua, *
      in ómnibus géntibus salutáre tuum. –

4 Confiteántur tibi pópuli, Deus; *
      confiteántur tibi pópuli omnes.

5 Læténtur et exsúltent gentes, †
      quóniam iúdicas pópulos in æquitáte *
      et gentes in terra dírigis. –

6 Confiteántur tibi pópuli, Deus, *
      confiteántur tibi pópuli omnes.

7 Terra dedit fructum suum; *
      benedícat nos Deus, Deus noster,

8 benedícat nos Deus, *
      et métuant eum omnes fines terræ.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Illúmina, Dómine, vultum tuum super nos.
 

LECTIO BREVIS

Rom 12, 1-2
Obsecro vos, fratres, per misericórdiam Dei, ut exhibeátis córpora vestra hóstiam vivéntem, sanctam, Deo placéntem, rationábile obséquium vestrum; et nolíte conformári huic sǽculo, sed transformámini renovatióne mentis, ut probétis quid sit volúntas Dei, quid bonum et bene placens et perféctum.

 

RESPONSORIUM BREVE
V. Lex Dei eius * in corde ipsíus.
R. Lex Dei eius * in corde ipsíus.
V. Et non supplantabúntur gressus eius.
R. In corde ipsíus.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Lex Dei eius * in corde ipsíus.

BENEDICTUS

Ad Benedictus, ant. Suscitábo mihi sacerdótem fidélem, qui iuxta cor meum et ánimam meam fáciet, dicit Dóminus.

Vel, præsertim in cantu: Adapériat Dóminus cor vestrum in lege sua, et in praecéptis suis, et fáciat pacem.

De Messia eiusque præcursore

Lc 1, 68-79

68 Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
      quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ

69 et eréxit cornu salútis nobis *
      in domo David púeri sui,

70 sicut locútus est per os sanctórum, *
      qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,

71 salútem ex inimícis nostris *
      et de manu ómnium, qui odérunt nos;

72 ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
      et memorári testaménti sui sancti,

73 iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
      datúrum se nobis,

74 ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
      serviámus illi

75 in sanctitáte et iustítia coram ipso *
      ómnibus diébus nostris.

76 Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
      præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,

77 ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
      in remissiónem peccatórum eórum,

78 per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
      in quibus visitábit nos óriens ex alto,

79 illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
      ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ad Benedictus, ant. Suscitábo mihi sacerdótem fidélem, qui iuxta cor meum et ánimam meam fáciet, dicit Dóminus.

Vel, præsertim in cantu: Adapériat Dóminus cor vestrum in lege sua, et in praecéptis suis, et fáciat pacem.

PRECES
Christum Deum sanctum, fratres, exaltémus, orántes ut serviámus illi in sanctitáte et iustítia coram ipso ómnibus diébus nostris, et acclamémus:
     Tu solus sanctus, Dómine.

Qui tentári voluísti per ómnia pro similitúdine nostra absque peccáto,
miserére nostri, Dómine Iesu.
Qui nos omnes ad perfectiónem caritátis vocásti,
sanctífica nos, Dómine Iesu.
Qui nos iussísti esse salem terræ et lucem mundi,
illúmina nos, Dómine Iesu.
Qui voluísti ministráre, non ministrári,
fac nos tibi et frátribus humíliter servíre, Dómine Iesu.
Tu, splendor glóriæ Patris et figúra substántiæ eius,
fac ut in glória vultum tuum respiciámus, Dómine Iesu.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....


 

ORATIO
Deus qui Beátum Raimúndum ad tuum regnum perquiréndum per caritátis perféctæ prosecutiónem vocásti, concéde ut, eius intercessióne roboráti, in dilectiónis via, spíritu gaudéntes, progrediámur. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. 
R. Deo grátias. 

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)