☼ lat ☰

BREVIARIUM ROMANUM

25 maius 2010
S. Mariæ Magdalenæ de’ Pazzi, virginis, memoria ad libitum


Florentiæ nata est anno 1566; pie educata et inter Sorores Carmelitas adscripta, absconditam vitam orationis et abnegationis duxit, pro Ecclesiæ reformatione enixe precabatur, et sorores ad perfectionem direxit. Multis donis a Deo insignita, obiit anno 1607.

AD OFFICIUM LECTIONIS

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Dulci deprómat cármine
devóta plebs sollémnia,
dum in cælórum cúlmine
hæc virgo micat glória.

Virgo, quæ Christi láudibus
vacávit iam viríliter,
sanctórum nunc agmínibus
coniúngitur felíciter.

Vicit per pudicítiam
infírmæ carnis vítium;
sprevit mundi blandítiam
Christi sequens vestígium.

Per hanc nos, Christe, dírige
servans a cunctis hóstibus;
culpárum lapsus córrige
nos ímbuens virtútibus.

Iesu, tibi sit glória,
qui natus es de Vírgine,
cum Patre et almo Spíritu,
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Clamor meus, Dómine, ad te pervéniat; non abscóndas fáciem tuam a me.

Psalmus 101 (102)
Exsulis vota et preces

Consolatur nos Deus in omni tribulatione nostra. (2 Cor 1, 4)

I

2 Dómine, exáudi oratiónem meam, *
      et clamor meus ad te véniat.
3 Non abscóndas fáciem tuam a me; †
      in quacúmque die tríbulor, *
      inclína ad me aurem tuam.
   In quacúmque die invocávero te, *
      velóciter exáudi me. –

4 Quia defecérunt sicut fumus dies mei, *
      et ossa mea sicut crémium aruérunt.
5 Percússum est ut fenum et áruit cor meum, *
      étenim oblítus sum comédere panem meum.
6 A voce gémitus mei *
      adhǽsit os meum carni meæ. –

7 Símilis factus sum pellicáno solitúdinis, *
      factus sum sicut nyctícorax in ruínis.
8 Vigilávi *
      et factus sum sicut passer solitárius in tecto.
9 Tota die exprobrábant mihi inimíci mei, *
      exardescéntes in me per me iurábant.
10 Quia cínerem tamquam panem manducábam *
      et potum meum cum fletu miscébam,
11 a fácie iræ et increpatiónis tuæ, *
      quia élevans allisísti me.
12 Dies mei sicut umbra declinavérunt, *
      et ego sicut fenum árui.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Clamor meus, Dómine, ad te pervéniat; non abscóndas fáciem tuam a me.

Ant. 2 Réspice, Dómine, in oratiónem humílium.

II

13 Tu autem, Dómine, in ætérnum pérmanes, *
      et memoriále tuum in generatiónem et generatiónem.
14 Tu exsúrgens miseréberis Sion, †
      quia tempus miseréndi eius, *
      quia venit tempus,
15 quóniam placuérunt servis tuis lápides eius *
      et púlveris eius miseréntur. –

16 Et timébunt gentes nomen tuum, Dómine, *
      et omnes reges terræ glóriam tuam,
17 quia ædificávit Dóminus Sion *
      et appáruit in glória sua.
18 Respéxit in oratiónem ínopum *
      et non sprevit precem eórum. –

19 Scribántur hæc pro generatióne áltera, *
      et pópulus, qui creábitur, laudábit Dóminum.
20 Quia prospéxit de excélso sanctuário suo, *
      Dóminus de cælo in terram aspéxit,
21 ut audíret gémitus compeditórum, *
      ut sólveret fílios mortis;
22 ut annúntient in Sion nomen Dómini *
      et laudem eius in Ierúsalem,
23 cum congregáti fúerint pópuli in unum *
      et regna, ut sérviant Dómino.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Réspice, Dómine, in oratiónem humílium.

Ant. 3 Tu, Dómine, terram fundásti, et ópera mánuum tuárum sunt cæli.

III

24 Humiliávit in via virtútem meam, *
      abbreviávit dies meos.
    Dicam: "Deus meus, †
25   ne áuferas me in dimídio diérum meórum; *
      in generatiónem et generatiónem sunt anni tui.
26 Inítio terram fundásti; *
      et ópera mánuum tuárum sunt cæli.
27 Ipsi períbunt, tu autem pérmanes; †
      et omnes sicut vestiméntum veteráscent, *
      et sicut opertórium mutábis eos, et mutabúntur. –

28 Tu autem idem ipse es, *
      et anni tui non defícient.
 29 Fílii servórum tuórum habitábunt, *
      et semen eórum in conspéctu tuo firmábitur."

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Tu, Dómine, terram fundásti, et ópera mánuum tuárum sunt cæli.

V. Atténdite, pópule meus, doctrínam meam.
R. Inclináte aurem vestram in verba oris mei.

LECTIO PRIOR

De libro Iob

3, 1-26
Planctus Iob

     Apéruit Iob os suum et maledíxit diéi suo et locútus est: «Péreat dies, in qua natus sum, et nox, in qua dictum est: “Concéptus est homo”. Dies ille vertátur in ténebras; non requírat eum Deus désuper et non illustrétur lúmine. Obscúrent eum ténebræ et umbra mortis; óccupet eum calígo et involvátur amaritúdine. Noctem illam tenebrósus turbo possídeat; non computétur in diébus anni, nec numerétur in ménsibus. Sit nox illa solitária nec laude digna; maledícant ei, qui maledícunt diéi, qui paráti sunt suscitáre Levíathan. Obtenebréntur stellæ crepúsculi eius; exspéctet lucem et non sit, nec vídeat pálpebras auróræ, quia non conclúsit óstia ventris, qui portávit me, nec ábstulit mala ab óculis meis. Quare non in vulva mórtuus sum? Egréssus ex útero non statim périi? Quare excéptus génibus? Cur lactátus ubéribus? Nunc enim dórmiens silérem et somno meo requiéscerem cum régibus et consúlibus terræ, qui ædíficant sibi solitúdines, aut cum princípibus, qui póssident aurum et replent domos suas argénto. Aut sicut abortívum abscónditum non subsísterem, vel qui concépti non vidérunt lucem. Ibi ímpii cessavérunt a tumúltu, et ibi requievérunt fessi róbore. Et quondam vincti páriter sine moléstia non audiérunt vocem exactóris. Parvus et magnus ibi sunt, et servus liber a dómino suo. Quare mísero data est lux et vita his, qui in amaritúdine ánimæ sunt? Qui exspéctant mortem, et non venit, et effódiunt quæréntes illam magis quam thesáuros; gaudéntque veheménter et lætántur sepúlcro. Viro, cuius abscóndita est via, et circúmdedit eum Deus ténebris. Antequam cómedam suspíro, et quasi inundántes aquæ sic rugítus meus. Quia timor, quem timébam, evénit mihi, et, quod verébar, áccidit. Non dissimulávi, non sílui, non quiévi, et venit super me indignátio».

RESPONSORIUM

Iob 3, 24-26; 6, 13

R. Antequam cómedam suspíro, et quasi inundántes aquæ sic rugítus meus. Quia timor quem timébam evénit mihi, et quod verébar áccidit. * Et venit super me indignátio tua, Dómine.
V. An non est auxílium mihi in me, et virtus quoque remóta est a me? * Et venit super me indignátio tua, Dómine.

LECTIO ALTERA

Ex Scriptis de Revelatióne et de Probatióne sanctæ Maríæ Magdalénæ de’ Pazzi vírginis

(Mss. III, 186.264; IV, 716: Opera di S. M. Maddalena de‘Pazzi, Firenze, 1965, 4, pp. 200.269; 6, p. 194)

Veni, Sancte Spiritus

     Vere mirábile es, Verbum, in Spíritu Sancto, fáciens ut ille te in ánimam sic infúndat, ut cum Deo ipsa se coniúngat, Deum concípiat, Deum sápiat, nihil præter Deum degústet.
     Et venit Spíritus Sanctus in ánimam, pretióso signátus eo sigíllo sánguinis Verbi seu occísi Agni; quin étiam idem sanguis íncitat illum ut véniat, quamquam Spíritus ipse se movet ac veníre desíderat.
     Qui movens Spíritus in se est et Patris et Verbi substántia, atque ab esséntia proficíscitur Patris et a beneplácito Verbi, venítque tamquam fons in ánimam, quæ in eo submérgitur. Ac velut duo flúvii erumpéntes ita miscéntur ut minor suum amíttat nomen et maióris assúmat, eódem modo divínus hic Spíritus agit, cum in ánimam venit, ut se cum ea conglútinet. Opórtet autem ut ánima, quæ minor est, suum depérdat nomen ac Spirítui relínquat; quod fáciet, si ita in Spíritum se convérterit ut unum cum illo fiat.
     Hic autem Spíritus, thesaurórum qui sunt in sinu Patris dispensátor et conciliórum custos quæ inter Patrem et Fílium fiunt, tam suáviter se in ánimam infúndit, ut non percipiátur atque magnitúdine ipse sua a paucis æstimétur.
     Sua gravitáte se atque levitáte in ómnia loca movet quæ apta sint ac dispósita ad eum suscipiéndum. Frequénti sua loquéla summóque siléntio ab ómnibus audítur; dilectiónis ímpetu, immóbilis ipse et mobilíssimus, se ómnibus ínicit.
     Non sistis, Sancte Spíritus, in immóbili Patre neque in Verbo, et es tamen semper in Patre, et in Verbo, et in temetípso, et in cunctis beátis spirítibus et creatúris. Necessárius es creatúræ propter sánguinem effúsum ab unigénito Verbo, quod ex amóris veheméntia se fecit creatúræ suæ necessárium. Quiéscis in creatúris, quæ ita se dispónunt, ut, tuórum communicatióne múnerum, própriam tui similitúdinem in se per puritátem recípiant. Quiéscis in illis, quæ in se suscípiunt sánguinis Verbi efféctum seque digna tui habitácula effíciunt.
     Veni, Sancte Spíritus. Véniat únio Patris, beneplácitum Verbi. Tu, Spíritus veritátis, es prǽmium sanctórum, refrigérium animárum, lux tenebrárum, páuperum divítiæ, amántium thesáurus, esuriéntium satíetas, consolátio peregrinórum; tu dénique ille es, in quo omnes thesáuri continéntur.
     Veni, qui descéndens in Maríam fecísti, ut carnem súmeret Verbum, atque in nobis operáre per grátiam quod in illa es per grátiam naturámque operátus.
     Veni, qui es omnis castæ cogitatiónis aliméntum, fons omnis cleméntiæ, omnis puritátis cúmulus.
     Veni, et in nobis absúme quicquid ímpedit ne nos absumámur in te.

RESPONSORIUM

1 Cor 2, 9-10a

R. Oculus non vidit, nec auris audívit, nec in cor hóminis ascéndit * Quæ præparávit Deus his qui díligunt illum.
V. Nobis autem revelávit Deus per Spíritum, * Quæ præparávit Deus his qui díligunt illum.

ORATIO

Orémus:
Deus, virginitátis amátor, qui beátam Maríam Magdalénam vírginem, tuo amóre succénsam, donis cæléstibus decorásti, da ut, quam hódie venerámur, eius puritátis caritatísque imitémur exémpla. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

    Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)