☼ lat ☰

BREVIARIUM ROMANUM

18 maius 2012
S. Ioannis I, Papæ et martyris, memoria ad libitum


Natus in Tuscia, episcopus Ecclesiæ Romanæ electus est anno 523. Constantinopolim ad imperatorem Iustinum se contulit, legatus regis Theodorici; inde reversus et captus a rege, qui de exitu legationis indignabatur, in carcerem detrusus est Ravennæ, ibique mortuus anno 526.

AD OFFICIUM LECTIONIS

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Beáte (Beáta) martyr, próspera
diem triumphálem tuum,
quo sánguinis merces tibi
coróna vincénti datur.

Hic (Hæc) te ex tenébris sǽculi,
tortóre victo et iúdice,
evéxit ad cælum dies
Christóque ovántem réddidit.

Nunc angelórum párticeps
collúces insígni stola,
quam testis indomábilis
rivis cruóris láveras.

Adésto nunc et óbsecra,
placátus ut Christus suis
inclínet aurem prósperam,
noxas nec omnes ímputet.

Paulísper huc illábere
Christi favórem déferens,
sensus graváti ut séntiant
levámen indulgéntiæ.

Honor Patri cum Fílio
et Spíritu Paráclito,
qui te coróna pérpeti
cingunt in aula glóriæ. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Ne in ira tua corrípias me, Dómine. Allelúia.

Psalmus 37 (38)
Obsecratio peccatoris in extremo periculo constituti

Stabant omnes noti eius a longe. (Lc 23, 49)

I (2-5)

2 Dómine, ne in furóre tuo árguas me, *
      neque in ira tua corrípias me,
3 quóniam sagíttæ tuæ infíxæ sunt mihi, *
      et descéndit super me manus tua. –

4 Non est sánitas in carne mea a fácie indignatiónis tuæ, *
      non est pax óssibus meis a fácie peccatórum meórum.
5 Quóniam iniquitátes meæ supergréssæ sunt caput meum *
      et sicut onus grave gravant me nimis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Ne in ira tua corrípias me, Dómine. Allelúia.

Ant. 2 Dómine, ante te omne desidérium meum. Allelúia.

II (6-13)

6 Putruérunt et corrúpti sunt livóres mei *
      a fácie insipiéntiæ meæ.
7 Inclinátus sum et incurvátus nimis; *
      tota die contristátus ingrediébar. –

8 Quóniam lumbi mei impléti sunt ardóribus, *
      et non est sánitas in carne mea.
9 Afflíctus sum et humiliátus sum nimis, *
      rugiébam a gémitu cordis mei. –

10 Dómine, ante te omne desidérium meum, *
       et gémitus meus a te non est abscónditus.
11 Palpitávit cor meum, derelíquit me virtus mea, *
       et lumen oculórum meórum, et ipsum non est mecum. –

12 Amíci mei et próximi mei procul a plaga mea stetérunt, *
       et propínqui mei de longe stetérunt.
13 Et láqueos posuérunt, qui quærébant ánimam meam, †
       et, qui requirébant mala mihi, locúti sunt insídias *
       et dolos tota die meditabántur.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Dómine, ante te omne desidérium meum. Allelúia.

Ant. 3 Iniquitátem meam annuntiábo tibi; ne derelínquas me, Dómine, salus mea. Allelúia.

III (14-23)

14 Ego autem tamquam surdus non audiébam *
       et sicut mutus non apériens os suum;
15 et factus sum sicut homo non áudiens *
       et non habens in ore suo redargutiónes. –

16 Quóniam in te, Dómine, sperávi, *
       tu exáudies, Dómine Deus meus.
17 Quia dixi: "Nequándo supergáudeant mihi; *
       dum commovéntur pedes mei, magnificántur super me." –

18 Quóniam ego in lapsum parátus sum, *
       et dolor meus in conspéctu meo semper.
19 Quóniam iniquitátem meam annuntiábo *
       et sollícitus sum de peccáto meo. –

20 Inimíci autem mei vivunt et confirmáti sunt, *
       et multiplicáti sunt, qui odérunt me iníque.
21 Retribuéntes mala pro bonis detrahébant mihi *
       pro eo quod sequébar bonitátem. –

22 Ne derelínquas me, Dómine; *
       Deus meus, ne discésseris a me.
    Festína in adiutórium meum, *
       Dómine, salus mea.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Iniquitátem meam annuntiábo tibi; ne derelínquas me, Dómine, salus mea. Allelúia.

V. In resurrectióne tua, Christe, allelúia.
R. Cæli et terra læténtur, allelúia.

LECTIO PRIOR

De Epístola prima beáti Ioánnis apóstoli

3, 1-10
Filii Dei sumus

     Caríssimi: Vidéte qualem caritátem dedit nobis Pater, ut fílii Dei nominémur, et sumus! Propter hoc mundus non cognóscit nos, quia non cognóvit eum. Caríssimi, nunc fílii Dei sumus, et nondum manifestátum est quid érimus; scimus quóniam, cum ipse apparúerit, símiles ei érimus, quóniam vidébimus eum, sícuti est.
     Et omnis, qui habet spem hanc in eo, castíficat se, sicut ille castus est. Omnis, qui facit peccátum, et iniquitátem facit, quia peccátum est iníquitas. Et scitis quóniam ille appáruit, ut peccáta tólleret, et peccátum in eo non est. Omnis, qui in eo manet, non peccat; omnis, qui peccat, non vidit eum, nec novit eum.
     Filíoli, nemo vos sedúcat. Qui facit iustítiam, iustus est, sicut ille iustus est; qui facit peccátum, ex Diábolo est, quóniam a princípio Diábolus peccat. Propter hoc appáruit Fílius Dei, ut dissólvat ópera Diáboli. Omnis, qui natus est ex Deo, peccátum non facit, quóniam semen ipsíus in eo manet; et non potest peccáre, quóniam ex Deo natus est.
     In hoc manifésti sunt fílii Dei et fílii Diáboli: omnis, qui non facit iustítiam, non est ex Deo, et qui non díligit fratrem suum.

RESPONSORIUM

1 Io 3, 1. 2

R. Vidéte qualem caritátem dedit nobis Deus Pater, * ut fílii Dei nominémur et sumus, allelúia.
V. Scimus quóniam, cum apparúerit, símiles ei érimus, quóniam vidébimus eum sícuti est. * Ut fílii Dei nominémur et sumus, allelúia.

LECTIO ALTERA

Ex Epístolis sancti Ioánnis de Avila presbýteri

(Ep. ad amicos, 58: Opera omnia, edit. B.A.C. 1, 533-534)

Vita Iesu manifestetur in nobis

     Benedíctus Deus et Pater Dómini nostri Iesu Christi, Pater misericordiárum et Deus totíus consolatiónis, qui consolátur nos in omni tribulatióne nostra; ut possímus et ipsi consolári eos, qui in omni pressúra sunt, per exhortatiónem, qua exhortámur et ipsi a Deo. Quóniam sicut abúndant passiónes Christi in nobis, ita et per Christum abúndat consolátio nostra.
     Verba sunt hæc beáti Pauli apóstoli. Ter virgis cæsus est, quínquies verbéribus, semel lapidátus, pro mórtuo derelíctus, ab omni génere hóminum persecutiónem passus, et ómnibus cruciátibus laboribúsque tortus, nec semel aut íterum, sed ut ipse álio loco ait: Semper nos in mortem trádimur propter Iesum, ut et vita Iesu manifestétur in nobis.
     Et in ómnibus his ærúmnis non solum non admúrmurat nec quéritur de Deo, ut débiles solent; nec tristátur, ut suæ glóriæ et voluptátis amatóres fáciunt; nec flágitat Deum ut ab eis liberétur, ut qui ea ignórant ideóque illórum societátem rénuunt; nec parvi facit, ut qui ea parum æstimant; sed omni ignorántia et imbecillitáte posthábita, Deum in ipsis ærúmnis benedícit, gratésque refert Datóri quasi ut pro insígni benefício, se felícem exístimans, cum possit áliquid pati pro illíus honóre, qui tantas mirífice passus est ignomínias, ut nos ab ignomíniis, quibus peccáto obstrícti erámus, liberáret, et nos suo spíritu et adoptióne filiórum Dei decorávit atque honestávit; pignus et signum dedit gáudii cæléstis in se et per se.
     O fratres mei ádmodum dilécti! Vestros óculos apériat Deus, ut videátis quot mercédes nobis cónferat in iis quæ mundus contémptum exístimat, et quómodo honóre decorémur in dedécore, cum glóriam Dei quærámus, et quanta glória nobis servétur ex afflictióne præsénti, et quam blanda, quam amíca, quam dúlcia brácchia nobis Deus tendat apérta, ut vulnerátos in suis prœliis recípiat, quod sine dúbio maiórem suppéditat dulcédinem omni melle, quod omnes labóres hic confícere possunt. Quod si sápimus, multum hæc brácchia desiderábimus; quis enim non desíderat eum qui totus et amábilis et desiderábilis est, nisi qui cuiúslibet desidérii est ignárus?
     Si ergo illa gáudia vos deléctant eáque vidére et frui optátis, scitóte nullam esse viam pleniórem quam pati. Hæc est sémita, qua Christus omnésque sui iérunt. Ille angústam vocat, sed ea recte ducit ad vitam. Et ita ille docet ut, si ad eum perveníre optámus, viam, qua ipse proféctus est, sequámur. Non enim decet, cum Fílius Dei sémita ignomíniæ progrediátur, fílios hóminum vias honórum quǽrere, quia non est discípulus super magístrum, nec servus maior dómino suo.
     Faxit Deus ut noster ánimus núllibi quiéscat, nec álium victum in hoc mundo quærat, nisi in labóribus ad crucem Dómini.

RESPONSORIUM

2 Cor 4, 11. 16

R. Semper nos qui vívimus, in mortem trádimur propter Iesum, * Ut et vita Iesu manifestétur in carne nostra mortáli.
V. Licet is, qui foris est, noster homo corrúmpitur, tamen is, qui intus est, renovátur de die in diem. * Ut et vita Iesu manifestétur in carne nostra mortáli.

ORATIO

Orémus:
Deus, fidélium remunerátor animárum, qui hunc diem beáti Ioánnis papæ martýrio consecrásti, exáudi preces pópuli tui, et præsta, ut, qui eius mérita venerámur, fídei constántiam imitémur. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

    Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)