BREVIARIUM ROMANUM

31 december 2018
S. Silvestri I, papæ, pro commemoratione

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Candor ætérnæ Deitátis alme,
Christe, tu lumen, vénia atque vita
ádvenis, morbis hóminum medéla,
  porta salútis.

Intonat terræ chorus angelórum
cǽlicum carmen, nova sæcla dicens,
glóriam Patri, generíque nostro
  gáudia pacis.

Qui iaces parvus dóminans et orbi,
Virginis fructus sine labe sanctæ,
Christe, iam mundo potiáris omni,
  semper amándus.

Násceris cælos pátriam datúrus,
unus e nobis, caro nostra factus;
ínnova mentes, trahe caritátis
  péctora vinclis.

Cœtus exsúltans canit ecce noster,
ángelis læto sociátus ore,
et Patri tecum parilíque Amóri
  cántica laudis. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Læténtur cæli et exsúltet terra ante fáciem Dómini, quóniam venit.

Nunc ánima mea turbata est ... Pater, salvifica me ex hora hac? (Io 12, 27)

² Dómine, ne in furóre tuo árguas me, *
      neque in ira tua corrípias me. –

³ Miserére mei, Dómine, quóniam infírmus sum; *
      sana me, Dómine, quóniam conturbáta sunt ossa mea.
⁴ Et ánima mea turbáta est valde, *
      sed tu, Dómine, úsquequo? –

⁵ Convértere, Dómine, éripe ánimam meam; *
      salvum me fac propter misericórdiam tuam.
⁶ Quóniam non est in morte, qui memor sit tui, *
      in inférno autem quis confitébitur tibi? –

⁷ Laborávi in gémitu meo, †
      lavábam per síngulas noctes lectum meum; *
      lácrimis meis stratum meum rigábam.
⁸ Turbátus est a mæróre óculus meus, *
      inveterávi inter omnes inimícos meos. –

⁹ Discédite a me omnes, qui operámini iniquitátem, *
       quóniam exaudívit Dóminus vocem fletus mei.
¹⁰ Exaudívit Dóminus deprecatiónem meam, *
       Dóminus oratiónem meam suscépit. –

¹¹ Erubéscant et conturbéntur veheménter omnes inimíci mei; *
       convertántur et erubéscant valde velóciter.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Læténtur cæli et exsúltet terra ante fáciem Dómini, quóniam venit.

Ant. 2 Lux orta est iusto, rectis corde lætítia, allelúia.

Iterum venturus est iudicare vivos et mortuos.

²  Confitébor tibi, Dómine in toto corde meo, *
      narrábo ómnia mirabília tua.
³ Lætábor et exsultábo in te *
      psallam nómini tuo, Altíssime. –

⁴ Cum convertúntur inimíci mei retrórsum, *
      infirmántur et péreunt a fácie tua.
⁵ Quóniam fecísti iudícium meum et causam meam, *
      sedísti super thronum, qui iúdicas iustítiam.

⁶ Increpásti gentes, perdidísti ímpium; *
      nomen eórum delésti in ætérnum et in sǽculum sǽculi.
⁷ Inimíci solitúdines sempitérnæ factæ sunt, *
      et civitátes destruxísti: périit memória eórum cum ipsis. –

⁸ Dóminus autem in ætérnum sedébit, *
      parávit in iudícium thronum suum.
⁹ et ipse iudicábit orbem terræ in iustítia, *
       iudicábit pópulos in æquitáte. –

¹⁰ Et erit Dóminus refúgium opprésso, *
       refúgium in opportunitátibus, in tribulatióne.
¹¹ Et sperent in te, qui novérunt nomen tuum, *
       quóniam non dereliquísti quæréntes te, Dómine.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Lux orta est iusto, rectis corde lætítia, allelúia.

Ant. 3 Notum fecit Dóminus salutáre suum, allelúia.

¹²  Psállite Dómino, qui hábitat in Sion; *
       annuntiáte inter gentes stúdia eius.
¹³  Quóniam requírens sánguinem, recordátus est eórum, *
      non est oblítus clamórem páuperum. –

¹⁴ Miserére mei, Dómine; †
      vide afflictiónem meam de inimícis meis, *
      qui exáltas me de portis mortis,
¹⁵ ut annúntiem omnes laudatiónes tuas in portis fíliæ Sion, *
       exsúltem in salutári tuo. –

¹⁶ Infíxae sunt gentes in fóvea, quam fecérunt, †
       in láqueo isto, quem abscondérunt, *
       comprehénsus est pes eórum.
¹⁷ Manifestávit se Dóminus iudícium fáciens; *
       in opéribus mánuum suárum comprehénsus est peccátor. –

¹⁸ Converténtur peccatóres in inférnum, *
       omnes gentes, quæ obliviscúntur Deum.

¹⁹ Quóniam non in finem oblívio erit páuperis; *
       exspectátio páuperum non períbit in ætérnum. –

²⁰ Exsúrge, Dómine, non confortétur homo; *
       iudicéntur gentes in conspéctu tuo. –
²¹ Constítue, Dómine, terrórem super eos, *
       sciant gentes quóniam hómines sunt.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Notum fecit Dóminus salutáre suum, allelúia.

V. Novíssime Deus locútus est nobis in Fílio.
R. Per quem fecit et sǽcula.

LECTIO PRIOR

De Epístola ad Colossénses

     Fratres: Hoc dico, ut nemo vos decípiat in subtilitáte sermónum. Nam etsi córpore absens sum, sed spíritu vobíscum sum, gaudens et videns órdinem vestrum et firmaméntum eius, quæ in Christum est, fídei vestræ.
     Sicut ergo accepístis Christum Iesum Dóminum, in ipso ambuláte, radicáti et superædificáti in ipso et confirmáti fide, sicut didicístis, abundántes in gratiárum actióne. Vidéte, ne quis vos deprædétur per philosophíam et inánem falláciam secúndum traditiónem hóminum, secúndum eleménta mundi et non secúndum Christum; quia in ipso inhábitat omnis plenitúdo divinitátis corporáliter, et estis in illo repléti, qui est caput omnis principátus et potestátis, in quo et circumcísi estis circumcisióne non manufácta in exspoliatióne córporis carnis, in circumcisióne Christi, consepúlti ei in baptísmo, in quo et conresuscitáti estis per fidem operatiónis Dei, qui suscitávit illum a mórtuis; et vos, cum mórtui essétis in delíctis et præpútio carnis vestræ, convivificávit cum illo, donans nobis ómnia delícta, delens, quod advérsum nos erat, chirógraphum decrétis, quod erat contrárium nobis, et ipsum tulit de médio affígens illud cruci; exspólians principátus et potestátes, tradúxit confidénter, triúmphans illos in semetípso.

RESPONSORIUM

LECTIO ALTERA

Ex Sermónibus sancti Leónis Magni papæ

     Quamvis illa infántia, quam Fílii Dei non est dedignáta maiéstas, in virum perféctum ætátis adiectióne provécta sit, et, consummáto passiónis et resurrectiónis triúmpho, omnes suscéptæ pro nobis humilitátis transíerint actiónes, rénovat tamen nobis hodiérna festívitas nati Iesu ex María Vírgine sacra primórdia; et, dum Salvatóris nostri adorámus ortum, invenímur nos nostrum celebráre princípium.
     Generátio enim Christi orígo est pópuli christiáni, et natális cápitis natális est córporis.
     Hábeant licet sínguli quique vocatórum órdinem suum, et omnes Ecclésiæ fílii témporum sint successióne distíncti, univérsa tamen summa fidélium fonte orta baptísmatis, sicut cum Christo in passióne crucifíxi, in resurrectióne resuscitáti, in ascensióne ad déxteram Patris collocáti, ita cum ipso sunt in hac nativitáte congéniti.
     Quisquis enim hóminum in quacúmque mundi parte credéntium regenerátur in Christo, intercíso originális trámite vetustátis, transit in novum hóminem renascéndo; nec iam in propágine habétur carnális patris, sed in gérmine Salvatóris, qui ídeo Fílius hóminis est factus, ut nos fílii Dei esse possímus.
     Nisi enim ille ad nos hac humilitáte descénderet, nemo ad illum ullis suis méritis perveníret.
     Unde ipsa colláti múneris magnitúdo dignam a nobis éxigit suo splendóre reveréntiam. ídeo enim, sicut beátus Apóstolus docet, non spíritum huius mundi accépimus, sed Spíritum qui ex Deo est, ut sciámus quæ a Deo donáta sunt nobis; qui non áliter pie cólitur, nisi id ei, quod ipse tríbuit, offerátur.
     Quid autem in thesáuro domínicæ largitátis ad honórem præséntis festi tam cóngruum póssumus inveníre, quam pacem, quæ in nativitáte Dómini primo est angélico prædicáta concéntu?
     Ipsa enim est, quæ parit fílios Dei, nutrix dilectiónis et génetrix unitátis, réquies beatórum et æternitátis habitáculum; cuius hoc opus próprium et speciále benefícium est, ut iungat Deo quos secérnit de mundo.
     Qui ergo non ex sanguínibus, neque ex voluntáte carnis, neque ex voluntáte viri, sed ex Deo nati sunt, ófferant Patri pacificórum concórdiam filiórum, et in primogénitum novæ creatúræ, qui venit non suam, sed mitténtis, fácere voluntátem, univérsa adoptiónis membra concúrrant: quóniam grátia Patris non discórdes neque dissímiles, sed unum sentiéntes unúmque amántes adoptávit herédes. Ad unam reformátos imáginem, opórtet ánimam habére confórmem.
     Natális Dómini, natális est pacis: sic enim ait Apóstolus: Ipse est pax nostra, qui fecit útraque unum; quóniam sive Iudǽus, sive gentílis, per ipsum habémus accéssum in uno Spíritu ad Patrem.

RESPONSORIUM

LECTIO TERTIA

Ex Ecclesiástica História Eusébii Cæsariénsis epíscopi

     De ómnibus glória sit omnipoténti regíque ómnium Deo; grátia item servatóri ac redemptóri animárum nostrárum Iesu Christo, per quem precámur, ut pax nobis firma et stábilis, immunísque tum ab externárum rerum, tum ab ómnibus ánimi moléstiis ac perturbatiónibus perpétuo conservétur.
     Iamque dies serénus ac líquidus, nulla ámplius nube fuscátus, Ecclésias Christi toto orbe diffúsas cæléstis lucis splendóre illustrábat. Licebátque iis étiam qui a cœtu religiónis nostræ aliéni essent, si non iísdem frui nobíscum, at certe partem áliquam et quasi efflúxum percípere eórum bonórum, quæ nobis a Deo fúerant procuráta.
     Nobis vero præcípue, qui spem omnem in Christo pósitam habémus, incredíbilis quædam ínerat lætítia, et divína quædam hiláritas in ómnium vultu emicábat, cum loca cuncta, quæ tyrannórum impíetas paulo ante subrúerat, tamquam ex diutúrna ac pestífera labe revivíscere viderémus; templáque rursus a solo in imménsam altitúdinem érigi, et longe maióre cultu ac splendóre quam illa, quæ prius expugnáta fuíssent, nitéscere.
     Votívum enim nobis ac desiderátum spectáculum præbebátur, dedicatiónum scílicet festívitas per síngulas urbes, et oratoriórum recens structórum consecratiónes.
     Ad hæc episcopórum convéntus; peregrinórum ab extérnis et procul díssitis regiónibus concúrsus; populórum mútua inter se cáritas ac benevoléntia cum membra córporis Christi in unam compágem coaléscerent.
     Itaque iuxta prophéticum oráculum, quo ea quæ ventúra erant sub arcána quadam imágine prædicebántur: Os aptabátur ossi, et iunctúra iunctúræ, et quæcúmque ália idem prophéticus sermo sub obscúris verbórum involúcris vere útique pronuntiávit.
     Una erat divíni Spíritus virtus per univérsa cómmeans membra; una ómnium ánima, éadem alácritas fídei; unum ómnium concéntus, divinitátem hymnis celebrántium.
     Iam vero antístitum absolutíssimæ cæremóniæ et accuráta sacrifícia sacerdótum, et divíni quidam augustíque Ecclésiæ ritus, hinc psalmos canéntium et réliquas nobis divínitus tráditas voces auscultántium; illinc divína et arcána obeúntium ministéria. Mýstica quoque salutáris passiónis sýmbola tradebántur.
     Dénique omnis ætas et promíscua utriúsque sexus multitúdo, toto péctore precatiónibus et gratiárum actiónibus incúmbens, cum summa animórum lætítia Deum bonórum auctórem venerabátur.

RESPONSORIUM

HYMNUS

Te Deum laudámus: *
    te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem, *
    omnis terra venerátur.
Tibi omnes ángeli, *
    tibi cæli et univérsæ potestátes:
tibi chérubim et séraphim *
    incessábili voce proclámant:
Sanctus,* Sanctus,* Sanctus*
    Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra *
    maiestátis glóriæ tuæ.

Te gloriósus *
    Apostolórum chorus,
te prophetárum *
    laudábilis númerus,
te mártyrum candidátus *
    laudat exércitus.
Te per orbem terrárum *
    sancta confitétur Ecclésia,
Patrem *
    imménsæ maiestátis;
venerándum tuum verum *
    et únicum Fílium;
Sanctum quoque *
    Paráclitum Spíritum.

Tu rex glóriæ, *
    Christe.
Tu Patris *
    sempitérnus es Fílius.
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem, *
    non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, *
    aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, *
    in glória Patris.
Iudex créderis *
    esse ventúrus.
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, *
    quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum sanctis tuis *
    in glória numerári.

* Salvum fac pópulum tuum, Dómine, *
    et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, *
    et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies *
    benedícimus te;
et laudámus nomen tuum in sǽculum, *
    et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto *
    sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, *
    miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, *
    quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: *
    non confúndar in ætérnum.

* Hæc ultima pars hymni ad libitum omitti potest.

ORATIO

Orémus:
Auxiliáre, Dómine, pópulo tuo, beáti Silvéstri papæ intercessióne suffúlto, ut, præséntem vitam sub tua gubernatióne transcúrrens, mereátur felíciter inveníre perpétuam. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

    Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)