lat

BREVIARIUM ROMANUM

7 ianuarius 2028
Pro O.P.: S. Raimundi de Penyafort, presbyteri


Ortus est Penyafort in Catalaunia [Hispania] prope Barcinonam, anno c. 1175. Inter summos ætatis suæ theologiæ et iuris canonici magistros extitit. Presbyter barcinonensis ecclesiæ Ordinem amplexus est a. 1222. Doctrina et morum suavitate prǽditus zelo in efformandis presbyteris ad futurum ministerium enituit pro quibus « Summam » doctrinæ conscripsit pastorali sapientia refertam. A confessionibus Gregorii IX, Romæ degens, Romanorum Pontificum decretales eiusdem iussu primus in unum collegit (a. 1234). Tertius post Iordanum de Saxonia electus Magister Ordinis (a. 1238) post duos annos sponte munus dimisit et in Catalauniam reversus est.

Præsul Ordinis apostolum se præbuit audacia plenum. Corde habuit apostolatum apud Iudæos, et missionibus in partibus Africæ septentrionalis favit tum Fratrum beátæ Mariæ Virginis a Mercede tum aliorum Mendicantium, valde sollicitus de dialogo cum Islam: ad hoc missionarios proficiscentes ut discerent linguam arabicam et Coranum incitabat. Obiit Barcinonæ die 6 ianuarii 1275 fere centenarius. A Clemente VIII, die 29 aprilis 1601 inter sanctos adscriptus est.

AD NONAM

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.   Allelúia.

HYMNUS

Ternis horárum términis
volútis, dante Dómino,
trinum perfécte et únicum
ipsum devóti psállimus.

Sacrum Dei mystérium
puro tenéntes péctore,
Petri magístri régula
signo salútis pródita,

Et nos psallámus spíritu,
hæréntes sic apóstolis,
ut plantas adhuc débiles
Christi virtúte dírigant.

Deo Patri sit glória
eiúsque soli Fílio
cum Spíritu Paráclito,
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. Ecce dedi te in lucem géntium, ut sis salus mea usque ad extrémum terræ.

Psalmus 118 (119), 73-80
X (Iod)

73 Manus tuæ fecérunt me et plasmavérunt me; *
      da mihi intelléctum, et discam præcépta tua.

74 Qui timent te, vidébunt me et lætabúntur, *
      quia in verba tua supersperávi. –

75 Cognóvi, Dómine, quia ǽquitas iudícia tua, *
      et in veritáte humiliásti me.

76 Fiat misericórdia tua, ut consolétur me, *
      secúndum elóquium tuum servo tuo. –

77 Véniant mihi miseratiónes tuæ, et vivam, *
      quia lex tua delectátio mea est.

78 Confundántur supérbi, quóniam dolóse incurvavérunt me, *
      ego autem exercébor in mandátis tuis. –

79 Convertántur mihi timéntes te *
      et qui novérunt testimónia tua.

80 Fiat cor meum immaculátum in iustificatiónibus tuis, *
      ut non confúndar.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Psalmus 58 (59), 2-5. 10-11. 17-18
Adversus insurgentes oratio

Hæ voces Salvatoris pietatem erga Patrem suum omnes edoceant. (Eusebius Cæsariensis)

2 Eripe me de inimícis meis, Deus meus, *
    et ab insurgéntibus in me prótege me.

3 Eripe me de operántibus iniquitátem *
    et de viris sánguinum salva me. –

4 Quia ecce insidiáti sunt ánimæ meæ, *
      irruérunt in me fortes.

5 Neque delíctum, neque peccátum in me est, Dómine; *
      sine iniquitáte mea currunt et præparántur. –

     6   [Et tu, Domine, Deus virtutum, Deus Israel, †
          evigila ad visitandas omnes gentes; *
          non miserearis omnibus, qui infideliter operantur.
     7   Revertentur ad vesperam et latrabunt ut canes *
          et circuibunt civitatem.
     8   Ecce eructabunt ore suo, *
          et gladius in labiis eorum: "Quis enim audit?".
     9   Et tu, Domine, deridebis eos, *
          subsannabis omnes gentes.]

10 Exsúrge in occúrsum meum et vide; †
       fortitúdo mea, tibi atténdam; *
       quia, Deus, præsídium meum es.

11 Deus meus, misericórdia eius prævéniet me. *
       Deus fáciet ut despíciam inimícos meos.

      12 [Ne occidas eos, ne quando obliviscatur populus meus; †
          disperge illos in virtute tua *
          et prosterne eos, protector meus, Domine.
      13 Peccatum oris eorum, sermo labiorum ipsorum, †
          et comprehendantur in superbia sua. *
          Propter exsecrationem et mendacium, quod loquuntur,
      14 consume eos in furore, †
          consume, et non erunt; *
          et scient quia Deus dominabitur Iacob et finium terrae.
      15 Revertentur ad vesperam et latrabunt ut canes *
          et circuibunt civitatem.
      16 Ipsi errabunt ad manducandum; *
          si vero non fuerint saturati, murmurabunt.]

17 Ego autem cantábo fortitúdinem tuam *
       et exsultábo mane misericórdiam tuam,
    quia factus es præsídium meum *
       et refúgium meum in die tribulatiónis meæ.

18 Fortitúdo mea, tibi psallam, †
       quia, Deus, præsídium meum es: *
       Deus meus misericórdia mea.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Psalmus 59 (60)
Post calamitatem oratio

In mundo pressuram habetis, sed confidite, ego vici mundum. (Io 16, 33)

3 Deus, reppulísti nos, destruxísti nos. *
      Irátus es. Convértere ad nos! –

4 Concussísti terram, confregísti eam; *
      sana contritiónes eius, quia commóta est.

5 Ostendísti pópulo tuo dura, *
      potásti nos vino vertíginis. –

6 Dedísti metuéntibus te signum, *
      ut fúgiant a fácie arcus.

7 Ut liberéntur dilécti tui, *
      salvos fac déxtera tua et exáudi nos. –

8 Deus locútus est in sancto suo: †
      „Lætábor et partíbor Síchimam *
      et convállem Succoth metíbor.

9 Meus est Gálaad et meus est Manásses *
       et Ephraim fortitúdo cápitis mei.
    Iuda sceptrum meum, *

10    Moab olla lavácri mei.
    Super Idumǽam exténdam calceaméntum meum, *
       super Philistǽam vociferábor.“ –

11 Quis addúcet me in civitátem munítam? *
       Quis dedúcet me usque in Idumǽam?

12 Nonne tu, Deus, qui reppulísti nos, *
       et non egrediéris, Deus, in virtútibus nostris? –

13 Da nobis auxílium de tribulatióne, *
       quia vana salus hóminis.

14 In Deo faciémus virtútem, *
       et ipse conculcábit tribulántes nos.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Ecce dedi te in lucem géntium, ut sis salus mea usque ad extrémum terræ.

LECTIO BREVIS

Cf. Tob. 14, 6-7
Et omnes natiónes in tota terra converténtur et timébunt Deum vere et relínquent omnes idóla sua. Et benedícent Deo ætérno in iustítia. Omnes fílii Israel, qui liberabúntur in diébus illis, mémores Dei in veritáte, colligéntur et vénient in Ierúsalem. Et gaudébunt, qui díligunt Deum in veritáte.


V. Benedícite, gentes, Deum nostrum.
R. Et audítam fácite vocem laudis eius.

ORATIO

Orémus:

Corda nostra, quǽsumus, Dómine, tuæ maiestátis splendor illústret, quo per mundi huius ténebras transíre valeámus, et perveniámus ad pátriam claritátis ætérnæ. Per Christum Dóminum nostrum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)