lat

BREVIARIUM ROMANUM

7 ianuarius 2028
Pro O.P.: S. Raimundi de Penyafort, presbyteri, memoria

AD VESPERAS


Ortus est Penyafort in Catalaunia [Hispania] prope Barcinonam, anno c. 1175. Inter summos ætatis suæ theologiæ et iuris canonici magistros extitit. Presbyter barcinonensis ecclesiæ Ordinem amplexus est a. 1222. Doctrina et morum suavitate prǽditus zelo in efformandis presbyteris ad futurum ministerium enituit pro quibus « Summam » doctrinæ conscripsit pastorali sapientia refertam. A confessionibus Gregorii IX, Romæ degens, Romanorum Pontificum decretales eiusdem iussu primus in unum collegit (a. 1234). Tertius post Iordanum de Saxonia electus Magister Ordinis (a. 1238) post duos annos sponte munus dimisit et in Catalauniam reversus est.

Præsul Ordinis apostolum se præbuit audacia plenum. Corde habuit apostolatum apud Iudæos, et missionibus in partibus Africæ septentrionalis favit tum Fratrum beátæ Mariæ Virginis a Mercede tum aliorum Mendicantium, valde sollicitus de dialogo cum Islam: ad hoc missionarios proficiscentes ut discerent linguam arabicam et Coranum incitabat. Obiit Barcinonæ die 6 ianuarii 1275 fere centenarius. A Clemente VIII, die 29 aprilis 1601 inter sanctos adscriptus est.

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.  Allelúia.

HYMNUS

Pulchra, quæ mundus peritúra pandit,
fórtiter spernens, inhiánsque cælo,
Prædicatórum iúbilans adívit
  claustra Raimúndus.

Ordinis magnum récolens Paréntem,
atque divíno stúdio replétus,
nítitur sanctam similémque Patri
  dúcere vitam.

Non satis linguæ póterunt reférre
cordis ardóres, quibus ipse terram
réspuens, summo cupiébat æstu
  prǽmia cæli.

Sǽpius corpus lácerans flagéllis,
pérvigil custos ánimi pudíci,
tactus ingénti pietáte flebat
  crímina mundi.

Ipse doctrína meritísque clarus,
prǽdicans verbo simul atque factis,
duxit errántes ad ovíle Christi,
  míraque gessit.

Annuat nobis, húmiles precámur,
unus et trinus sine fine Rector;
cuius illústres cánimus triúmphos,
  facta sequámur.

PSALMODIA

Ant. 1 Dómine, líbera ánimam meam de morte, pedes meos a lapsu.

Psalmus 114 (116A), 1-9
Gratiarum actio

Per multas tribulationes oportet nos intrare in regnum Dei. (Act 14, 22)

1 Diléxi, quóniam exáudit Dóminus *
      vocem deprecatiónis meæ.
2 Quia inclinávit aurem suam mihi, *
      cum in diébus meis invocábam. –

3 Circumdedérunt me funes mortis, *
      et angústiæ inférni invenérunt me.
   Tribulatiónem et dolórem invéni †
4    et nomen Dómini invocábam: *
      „O Dómine, líbera ánimam meam.“ –

5 Miséricors Dóminus et iustus, *
      et Deus noster miserétur.
6 Custódiens párvulos Dóminus; *
      humiliátus sum, et salvum me fáciet. –

7 Convértere, ánima mea, in réquiem tuam, *
      quia Dóminus benefécit tibi;
8 quia erípuit ánimam meam de morte, †
      óculos meos a lácrimis, *
      pedes meos a lapsu.
9 Ambulábo coram Dómino *
      in regióne vivórum.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Dómine, líbera ánimam meam de morte, pedes meos a lapsu.

Ant. 2 Auxílium meum a Dómino, qui fecit cælum et terram.

Psalmus 120 (121)
Custos populi

Non esurient amplius, neque sitient amplius, neque cadet super illos sol neque ullus æstus. (Ap 7, 16)

1 Levábo óculos meos in montes: *
      unde véniet auxílium mihi?
2 Auxílium meum a Dómino, *
      qui fecit cælum et terram. –

3 Non dabit in commotiónem pedem tuum, *
      neque dormitábit, qui custódit te.
4 Ecce non dormitábit neque dórmiet, *
      qui custódit Israel. –

5 Dóminus custódit te, †
      Dóminus umbráculum tuum, *
      ad manum déxteram tuam.
6 Per diem sol non percútiet te, *
      neque luna per noctem. –

7 Dóminus custódiet te ab omni malo; *
      custódiet ánimam tuam Dóminus.
8 Dóminus custódiet intróitum tuum et éxitum tuum *
      ex hoc nunc et usque in sǽculum.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Auxílium meum a Dómino, qui fecit cælum et terram.

Ant. 3 Iustæ et veræ sunt viæ tuæ, Rex sæculórum.

Canticum
Hymnus adorationis
Ap 15, 3-4

3 Magna et mirabília ópera tua, *
      Dómine Deus omnípotens;
   iustæ et veræ viæ tuæ, *
      Rex géntium! –

4 Quis non timébit, Dómine, *
      et glorificábit nomen tuum?
   Quia solus Sanctus, †
      quóniam omnes gentes vénient et adorábunt in conspéctu tuo, *
      quóniam iudícia tua manifestáta sunt.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Iustæ et veræ sunt viæ tuæ, Rex sæculórum.

LECTIO BREVIS

1 Io 2, 3-6
In hoc cognóscimus quóniam nóvimus eum: si mandáta eius servémus. Qui dicit: «Novi eum», et mandáta eius non servat, mendax est, et in isto véritas non est; qui autem servat verbum eius, vere in hoc cáritas Dei consummáta est. In hoc cognóscimus quóniam in ipso sumus. Qui dicit se in ipso manére, debet, sicut ille ambulávit, et ipse ambuláre.

RESPONSORIUM BREVE
V. Super te, Ierúsalem, * constítui custódes.
R. Super te, Ierúsalem, * constítui custódes.
V. Die ac nocte non tacébunt prædicáre Evangélium Dómini.
R. Constítui custódes.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Super te, Ierúsalem, * constítui custódes.

MAGNIFICAT

Ad Magnificat, ant. Doctrínæ suæ rádiis illustrávit sedéntes in errórum ténebris: et caritátis ardóre vinctos in mendicitáte et ferro redémit.

Exsultatio animæ in Domino

Lc 1, 46-55

46 Magníficat *
     ánima mea Dóminum,

47 et exsultávit spíritus meus *
      in Deo salvatóre meo,

48 quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ. *
      Ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes,

49 quia fecit mihi magna, qui potens est, *
      et sanctum nomen eius,

50 et misericórdia eius in progénies et progénies *
      timéntibus eum.

51 Fecit poténtiam in bráchio suo, *
      dispérsit supérbos mente cordis sui;

52 depósuit poténtes de sede *
      et exaltávit húmiles;

53 esuriéntes implévit bonis *
      et dívites dimísit inánes.

54 Suscépit Israel púerum suum, *
      recordátus misericórdiæ,

55 sicut locútus est ad patres nostros, *
      Abraham et sémini eius in sǽcula.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ad Magnificat, ant. Doctrínæ suæ rádiis illustrávit sedéntes in errórum ténebris: et caritátis ardóre vinctos in mendicitáte et ferro redémit.

PRECES
Christum, pro homínibus pontíficem constitútum in iis quæ sunt ad Deum, dignis láudibus celebrémus, humíliter deprecántes:
     Salvum fac pópulum tuum, Dómine.

Qui Ecclésiam tuam per sanctos et exímios rectóres mirabíliter illustrásti,
fac ut christiáni eódem semper lætificéntur splendóre.
Qui, cum sancti te pastóres sicut Móyses orárent pópuli peccáta dimisísti,
per intercessiónem eórum Ecclésiam tuam contínua purificatióne sanctífica.
Qui sanctos tuos unxísti in médio fratrum et Spíritum tuum in illos direxísti,
reple Spíritu Sancto omnes pópuli tui rectóres.
Qui pastórum sanctórum ipse posséssio exstitísti,
tríbue nullum ex iis, quos sánguine acquisísti, sine te manére.
Qui, per Ecclésiæ pastóres, vitam ætérnam óvibus tuis præstas, ne rápiat eas quisquam de manu tua,
salva defúnctos, pro quibus ánimam tuam posuísti.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....


ORATIO
Deus, qui beátum Raimúndum presbýterum insígnis in peccatóres misericórdiæ virtúte decorásti, eius nobis intercessióne concéde, ut, a peccáti servitúte solúti, quæ tibi sunt plácita líberis méntibus exsequámur. per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. 
R. Deo grátias. 

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)