| Do | II | III | IV | V | VI | Sa |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 2 | |||||
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | ||||||
Communia non applicare
horas componere
ordinarium
officum defunctorum
dedicationis ecclesiæ
BREVIARIUM ROMANUM
V.
Deus, in adiutórium meum inténde.
R.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.
HYMNUS
Sol ecce surgit ígneus:
piget, pudéscit, pǽnitet,
nec teste quisquam lúmine
peccáre constánter potest.
Tandem facéssat cǽcitas,
quæ nosmet in præceps diu
lapsos sinístris gréssibus
erróre traxit dévio.
Hæc lux serénum cónferat
purósque nos præstet sibi;
nihil loquámur súbdolum,
volvámus obscúrum nihil.
Sic tota decúrrat dies,
ne lingua mendax, ne manus
oculíve peccent lúbrici,
ne noxa corpus ínquinet.
Speculátor astat désuper,
qui nos diébus ómnibus
actúsque nostros próspicit
a luce prima in vésperum.
Deo Patri sit glória
eiúsque soli Fílio
cum Spíritu Paráclito,
in sempitérna sǽcula. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Elóquium Dómini scutum est ómnium sperántium in eum.
Si Deus pro nobis, quis contra nos? (Rom 8, 31)
IV
31 Deus, impollúta via eius, †
elóquia Dómini igne examináta; *
protéctor est ómnium sperántium in se.
32 Quóniam quis Deus præter Dóminum? *
Aut quæ munítio præter Deum nostrum?
33 Deus, qui præcínxit me virtúte *
et pósuit immaculátam viam meam;
34 qui perfécit pedes meos tamquam cervórum *
et super excélsa státuit me;
35 qui docet manus meas ad prœlium, *
et tendunt arcum ǽreum bráchia mea.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 1 Elóquium Dómini scutum est ómnium sperántium in eum.
Ant. 2 Déxtera tua, Dómine, suscépit me.
36 Et dedísti mihi scutum salútis tuæ, †
et déxtera tua suscépit me, *
et exaudítio tua magnificávit me.
37 Dilatásti gressus meos subtus me, *
et non sunt infirmáta vestígia mea.
38 Persequébar inimícos meos et comprehendébam illos *
et non convertébar, donec defícerent.
39 Confringébam illos, nec póterant stare, *
cadébant subtus pedes meos.
40 Et præcinxísti me virtúte ad bellum *
et supplantásti insurgéntes in me subtus me. –
41 Et inimícos meos dedísti mihi dorsum *
et odiéntes me disperdidísti.
42 Clamavérunt, nec erat qui salvos fáceret, *
ad Dóminum, nec exaudívit eos.
43 Et commínui eos ut púlverem ante fáciem venti, *
ut lutum plateárum contrívi eos.
44 Eripuísti me de contradictiónibus pópuli, *
constituísti me in caput géntium.
Pópulus, quem non cognóvi, servívit mihi, *
45 in audítu auris obœdívit mihi.
46 Fílii aliéni blandíti sunt mihi, †
fílii aliéni inveteráti sunt, *
contremuérunt in ábditis suis.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 2 Déxtera tua, Dómine, suscépit me.
Ant. 3 Vivat Dóminus, et exaltétur Deus salútis meæ.
47 Vivit Dóminus et benedíctus Adiútor meus, *
et exaltétur Deus salútis meæ.
48 Deus qui das vindíctas mihi †
et subdis pópulos sub me, *
liberátor meus de inimícis meis iracúndis;
49 et ab insurgéntibus in me exáltas me, *
a viro iníquo éripis me. –
50 Proptérea confitébor tibi in natiónibus, Dómine, *
et nómini tuo psalmum dicam,
51 magníficans salútes regis sui †
et fáciens misericórdiam christo suo, *
David et sémini eius usque in sǽculum.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 3 Vivat Dóminus, et exaltétur Deus salútis meæ.
V.
Revéla, Dómine, óculos meos.
R.
Et considerábo mirabília de lege tua.
LECTIO PRIOR
De Epístola secúnda ad Corínthios
Fratres: Numquid peccátum feci meípsum humílians, ut vos exaltémini, quóniam gratis
evangélium Dei evangelizávi vobis? Alias ecclésias exspoliávi accípiens stipéndium ad ministérium vestrum, et cum essem apud vos et egérem,
nulli onerósus fui; nam, quod mihi déerat, supplevérunt fratres, qui venérunt a Macedónia; et in ómnibus sine ónere me vobis servávi et servábo.
Est véritas Christi in me, quóniam hæc glória non infringétur in me in regiónibus Acháiæ.
Quare? Quia non díligo vos? Deus scit! Quod autem fácio et fáciam, ut ámputem occasiónem eórum, qui volunt occasiónem, ut in quo gloriántur,
inveniántur sicut et nos. Nam eiúsmodi pseudoapóstoli, operárii súbdoli, transfigurántes se in apóstolos Christi. Et non mirum, ipse enim
Sátanas transfigúrat se in ángelum lucis; non est ergo magnum, si et minístri eius transfiguréntur velut minístri iustítiæ, quorum finis erit secúndum ópera ipsórum.
Iterum dico, ne quis me putet insipiéntem esse; alióquin velut insipiéntem accípite me, ut et ego módicum quid glórier. Quod loquor, non
loquor secúndum Dóminum, sed quasi in insipiéntia in hac substántia gloriatiónis. Quóniam multi gloriántur secúndum carnem, et ego gloriábor.
Libénter enim suffértis insipiéntes, cum sitis ipsi sapiéntes; sustinétis enim, si quis vos in servitútem rédigit, si quis dévorat, si quis
áccipit, si quis extóllitur, si quis in fáciem vos cædit.
Secúndum ignobilitátem dico, quasi nos infírmi fuérimus; in quo quis audet, in insipiéntia dico, áudeo et ego. Hebrǽi sunt? Et ego. Israelítæ
sunt? Et ego. Semen Abrahæ sunt? Et ego. Minístri Christi sunt? Minus sápiens dico, plus ego: in labóribus plúrimis, in carcéribus abundántius,
in plagis supra modum, in mórtibus frequénter; a Iudǽis quínquies quadragénas una minus accépi, ter virgis cæsus sum, semel lapidátus sum, ter
naufrágium feci, nocte et die in profúndo maris fui; in itinéribus sæpe, perículis flúminum, perículis latrónum, perículis ex génere, perículis
ex géntibus, perículis in civitáte, perículis in solitúdine, perículis in mari, perículis in falsis frátribus, in labóre et ærúmna, in vigíliis
sæpe, in fame et siti, in ieiúniis frequénter, in frígore et nuditáte; præter illa, quæ extrínsecus sunt, instántia mea cotidiána, sollicitúdo
ómnium ecclesiárum. Quis infirmátur et non infírmor? Quis scandalizátur et ego non uror?
RESPONSORIUM
LECTIO ALTERA
Ex Catechésibus sancti Cyrílli Hierosolymitáni epíscopi
«Cathólica» Ecclésia: hoc enim próprium nomen est huius sanctæ et matris ómnium nostrum; quæ
quidem et sponsa est Dómini nostri Iesu Christi unigéniti Fílii Dei (scriptum est enim: Sicut et Christus diléxit Ecclésiam et semetípsum
trádidit pro ea, et ómnia quæ consequúntur), et figúram præ se fert atque imitatiónem superióris Ierúsalem, quæ líbera est, et mater ómnium
nostrum. Quæ cum prius stérilis fúerit, nunc est numerósæ prolis parens.
Prióre namque repudiáta, in secúnda, cathólica vidélicet Ecclésia, Deus, uti Paulus ait, pósuit primum apóstolos, secúndo prophétas, tértio
doctóres, póstea potestátes, tum grátias curatiónum, opitulatiónes, gubernatiónes, génera linguárum, et omnem cuiúslibet virtútis spéciem:
sapiéntiam dico et intellegéntiam, temperántiam et iustítiam, misericórdiam et humanitátem, insuperabilémque in persecutiónibus patiéntiam.
Quæ quidem per arma iustítiæ dextra ac sinístra, per glóriam et ignomíniam, primum in persecutiónibus et angústiis sanctos mártyres divérsis
et multíplici flore nexis patiéntiæ corónis redimívit; nunc vero in pacis tempóribus, Dei grátia débitos honóres récipit a régibus, et viris
dignitátum sublimitáte conspícuis, et omni dénique hóminum génere ac spécie. Cumque reges distributárum divérsis locis géntium, suæ potestátis
límites hábeant; sola est sancta cathólica Ecclésia, quæ per orbem totum indetermináta gaudet potestáte. Pósuit enim Deus, ut scriptum est, términum eius pacem.
In hac sancta cathólica Ecclésia cum præcéptis tum móribus præcláris instrúcti, cælórum regnum habébimus, et hereditáte adipiscémur vitam ætérnam;
propter quam nimírum ómnia sustinémus, ut eam a Dómino consequámur. Non enim módicis in rebus sistit præfíxus nobis scopus; sed vitæ ætérnæ adéptio,
hæc nostra conténtio est. Proptérea in fídei confessióne docémur, ut post illud: Et in carnis resurrectiónem, hoc est mortuórum, de qua disputávimus,
credámus Et in vitam ætérnam, de qua nobis christiánis certámen est.
Igitur vita re ipsa et veritáte Pater est, qui per Fílium ómnibus in Spíritu Sancto cæléstia dona tamquam ex fonte profúndit, at per eius benignitátem
nobis quoque homínibus ætérnæ vitæ bona veráciter promíssa sunt.
RESPONSORIUM
PSALMODIA
Ant. 1 Exsúrge, psaltérium et cíthara: excitábo auróram.
Passionem Domini cantat iste psalmus. (S. Augustinus)
2 Miserére mei, Deus, miserére mei, *
quóniam in te cónfugit ánima mea;
et in umbra alárum tuárum confúgiam, *
donec tránseant insídiæ.
3 Clamábo ad Deum Altíssimum, *
Deum, qui benefécit mihi. –
4 Mittet de cælo et liberábit me; †
dabit in oppróbrium conculcántes me. *
Mittet Deus misericórdiam suam et veritátem suam.
5 ánima mea recúmbit in médio catulórum leónum *
devorántium fílios hóminum.
Dentes eórum arma et sagíttæ *
et lingua eórum gládius acútus. –
6 Exaltáre super cælos, Deus, *
super omnem terram glória tua. –
7 Láqueum paravérunt pédibus meis, *
et incurvávit se ánima mea;
fodérunt ante fáciem meam fóveam, *
et ipsi incidérunt in eam. –
8 Parátum cor meum, Deus, †
parátum cor meum; *
cantábo et psalmum dicam.
9 Exsúrge, glória mea, †
exsúrge, psaltérium et cíthara, *
excitábo auróram.
10 Confitébor tibi in pópulis, Dómine, *
et psalmum dicam tibi in natiónibus,
11 quóniam magnificáta est usque ad cælos misericórdia tua *
et usque ad nubes véritas tua. –
12 Exaltáre super cælos, Deus, *
super omnem terram glória tua.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 1 Exsúrge, psaltérium et cíthara: excitábo auróram.
Ant. 2 Pópulus meus, ait Dóminus, bonis meis adimplébitur.
10 Audíte verbum Dómini, gentes, *
et annuntiáte in ínsulis, quæ procul sunt,
et dícite:
«Qui dispérsit Israel, congregábit eum *
et custódiet eum sicut pastor gregem suum». –
11 Redémit enim Dóminus Iacob *
et liberávit eum de manu potentióris.
12 Et vénient et laudábunt in monte Sion *
et cónfluent ad bona Dómini,
super fruménto et vino et óleo *
et fetu pécorum et armentórum;
erítque ánima eórum quasi hortus irríguus, *
et ultra non esúrient. –
13 Tunc lætábitur virgo in choro, *
iúvenes et senes simul.
«Et convértam luctum eórum in gáudium *
et consolábor eos et lætificábo a dolóre suo.
14 Et inebriábo ánimam sacerdótum pinguédine, *
et pópulus meus bonis meis adimplébitur».
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 2 Pópulus meus, ait Dóminus, bonis meis adimplébitur.
Ant. 3 Magnus Dóminus et laudábilis nimis, in civitáte Dei nostri.†
Sustulit me in spiritu super montem magnum ... et ostendit mihi civitatem sanctam Ierusalem. (Ap 21, 10)
2 Magnus Dóminus et laudábilis nimis *
in civitáte Dei nostri.
3 † Mons sanctus eius collis speciósus, *
exsultátio univérsæ terræ.
Mons Sion, extréma aquilónis, *
cívitas regis magni.
4 Deus in dómibus eius notus *
factus est ut refúgium. –
5 Quóniam ecce reges congregáti sunt, *
convenérunt in unum.
6 Ipsi cum vidérunt, sic admiráti sunt, *
conturbáti sunt, diffugérunt;
7 illic tremor apprehéndit eos, *
dolóres ut parturiéntis.
8 In spíritu oriéntis *
cónteres naves Tharsis. –
9 Sicut audívimus, sic vídimus in civitáte Dómini virtútum, †
in civitáte Dei nostri; *
Deus fundávit eam in ætérnum.
10 Recogitámus, Deus, misericórdiam tuam *
in médio templi tui.
11 Secúndum nomen tuum, Deus, †
sic et laus tua in fines terræ; *
iustítia plena est déxtera tua.
12 Lætétur mons Sion, †
et exsúltent fíliæ Iudæ *
propter iudícia tua. –
13 Circúmdate Sion et complectímini eam, *
numeráte turres eius.
14 Pónite corda vestra in virtúte eius †
et percúrrite domos eius, *
ut enarrétis in progénie áltera.
15 Quóniam hic est Deus, Deus noster †
in ætérnum et in sǽculum sǽculi; *
ipse ducet nos in sǽcula.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 3 Magnus Dóminus et laudábilis nimis, in civitáte Dei nostri.†
LECTIO BREVIS
RESPONSORIUM BREVE
V. Clamávi in toto corde meo: * Exáudi me, Dómine.
R. Clamávi in toto corde meo: * Exáudi me, Dómine.
V. Iustificatiónes tuas servábo.
R. Exáudi me, Dómine.
V. Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto.
R. Clamávi in toto corde meo: * Exáudi me, Dómine.
BENEDICTUS
Ad Benedictus, ant. In sanctitáte serviámus Dómino, et liberábit nos ab inimícis nostris.
68 Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
69 et eréxit cornu salútis nobis *
in domo David púeri sui,
70 sicut locútus est per os sanctórum, *
qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,
71 salútem ex inimícis nostris *
et de manu ómnium, qui odérunt nos;
72 ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
et memorári testaménti sui sancti,
73 iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
datúrum se nobis,
74 ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
serviámus illi
75 in sanctitáte et iustítia coram ipso *
ómnibus diébus nostris.
76 Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,
77 ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
in remissiónem peccatórum eórum,
78 per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
in quibus visitábit nos óriens ex alto,
79 illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ad Benedictus, ant. In sanctitáte serviámus Dómino, et liberábit nos ab inimícis nostris.
PRECES
Grátias agámus Christo, qui lumen huius diéi nobis concédit, et ad eum clamémus:
Bénedic et sanctífica nos, Dómine.
Qui te pro peccátis nostris hóstiam obtulísti,
— incépta et propósita suscípias hodiérna.
Qui óculos nostros lucis dono lætíficas novæ,
— lúcifer oriáris in córdibus nostris.
Tríbue hódie nos esse ómnibus longánimes,
— ut imitatóres tui fíeri possímus.
Audítam, Dómine, fac nobis mane misericórdiam tuam.
— Sit hódie gáudium tuum fortitúdo nostra.
Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.
Pater noster.....
ORATIO
Omnípotens sempitérne Deus, véspere, mane et merídie maiestátem tuam supplíciter deprecámur, ut, expúlsis de córdibus nostris peccatórum
ténebris, ad veram lucem, quæ Christus est, nos fácias perveníre. Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:
Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.
Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:
Ite in pace.
R. Deo grátias.
Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:
Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.
Breviarium Romanum
textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)